Κανείς δεν αρνείται ότι το momentum τον Ιανουάριο ήταν άριστο και δικαίως δρομολογούνταν η όποια έξοδος στις αγορές. Όμως, από τις αρχές του Φεβρουαρίου η κατάσταση άλλαξε άρδην, υπήρξε επιδείνωση διεθνώς στην αγορά ομολόγων, αναλυτές έκαναν συνδυαστικές αναλύσεις – εκθέσεις περί «υπερφόρτωσης» μετοχών και ομολόγων και στα ξένα χρηματιστήρια, επικράτησε πτωτικός πανικός.

Η ελληνική κυβέρνηση, πιεζόμενη ιδιαίτερα μετά το «μπουμ» του συλλαλητηρίου, συνδυαστικά με τη δημοσίευση του σκανδάλου Novartis θέλησε να κάνει ντεμαράζ και να κατοχυρώσει την όποια προσφορά των αγορών.

Όπως τονίζουν αναλυτές, πιθανότατα η κυβέρνηση φοβήθηκε ότι η κατάσταση ενδέχεται να χειροτερέψει, οπότε προτίμησε να επισπεύσει την έκδοση του ομολόγου, παρ’ ότι είχε εξαγγελθεί η παράταση μερικών ημερών.

Έγκριτος αναλυτής τονίζει ότι υπήρξε αδικαιολόγητη βιασύνη και άγχος για να «κλειδώσει» η κατοχύρωση των 3 δισ. ευρώ, υπό το φόβο ότι η κατάσταση μπορεί να κλιμακωθεί αρνητικά.

Όμως, όπως επισήμανε και χθες το Bloomberg, από 3,5% που ήταν το επιτόκιο της έκδοσης, η απόδοση του τίτλου έχει ανέβει πλέον κοντά στο 4%, (σ.σ. το απόγευμα ξεπέρασε το 4%), κάνοντας γενικότερα κακή εντύπωση σε όσους μπήκαν στο κόλπο.

Επίσης, μια άλλη παράμετρος είναι ότι υπήρξαν και… απόνερα από την έκδοση του 7ετούς ομολόγου, καθώς «σηκώθηκε» ρευστότητα από την αγορά δεδομένου ότι αρκετοί πούλησαν μετοχές για να μπουν στο ομόλογο, κάτι που με τη σειρά του παίζει ένα ρόλο. Βεβαίως, αυτό θα γίνονταν έτσι κι αλλιώς, ασχέτως με το timing της έκδοσης.