Το 2015 ήταν το τελικό κτύπημα που ουσιαστικά πέταξε εκτός αρκετούς που άντεχαν ακόμα. Από το 2017 η οικονομία άρχισε και πάλι να ισορροπεί δίνοντας τον «αέρα» σε κάποιους που είχαν ακόμα ψυχή να ξεκινήσουν και πάλι να επιχειρούν. Άλλοι στο real estate, άλλοι στον τουρισμό άλλοι στην ενέργεια ή και στο σύνολο της βεντάλιας του επιχειρείν.

Το πρόβλημα της Ελληνικής οικονομίας είναι ότι προερχόταν από μία μεγάλη και μακρόχρονη κρίση και μία νέα παγκόσμια για όποιο λόγο κρίση μπορούσε εύκολα να μας γονατίσει. Έτσι λοιπόν πάνω που ξεκίνησε ο γύρος του ζεστάματος των μηχανών ήρθε μία νέα παγκόσμια πλέον κρίση να ανακόψει την όποια φόρα είχαμε πάρει. Πάνω εκεί η ψυχολογία και η αισιοδοξία απότομα αλλάζει και αισθανόμαστε ότι ξεκινάμε από την αρχή και μάλιστα με χειρότερους οιωνούς. Από την άλλη και επειδή το θέμα είναι πολύ σύνθετο Ευρώπη και Αμερική προσπαθούν εν κινήσει να «επισκευάσουν» το πρόβλημα μιας και ξέρουν ότι δύσκολα αν μείνει θα μπορέσει έγκαιρα να κερδίσει πίσω το χαμένο έδαφος. Οι αποφάσεις πρέπει να είναι γρήγορες και παράλληλα πολύ δύσκολες μιας και έχουν να κάνουν και με την υγεία.

Στην δικιά μας περίπτωση αισθανόμαστε τυχεροί μιας και το κράτος αντέδρασε άψογα σε σχέση με την κρίση στην υγεία παρόλα αυτά θα πρέπει να αντιδράσει και σωστά σε σχέση με την οικονομία αν θέλει «εν κινήσει» να διορθώσει το πρόβλημα  μιας και η ύφεση μας κτυπάει ακόμα μία φορά την πόρτα έστω και για μικρό χρονικό διάστημα. Το εγχείρημα είναι δύσκολο παρόλα αυτά το έχουμε ανάγκη αν θέλουμε να ξεπεράσουμε και αυτήν την φουρτούνα. Το θετικό είναι ότι πλέον είμαστε κάτω από την σκέπη της ΕΚΤ παρόλα αυτά αυτό δεν είναι αρκετό μιας και ο δρόμος που πρέπει να καλύψουμε είναι μεγάλος και χρειάζεται σχέδιο και πράξεις από εμάς. Το μόνο σίγουρο είναι ότι έχουμε την δυνατότητα να το κάνουμε και όσο και να κτυπηθούμε θα το αντέξουμε και θα σηκωθούμε και πάλι στα πόδια μας αρκεί να αισθανθούμε ότι έχουμε σύμμαχο που θα διορθώσει τα κακώς κείμενα του παρελθόντος.

Ηλίας Ζαχαράκης

Διευθύνων Σύμβουλος

FAST FINANCE ΑΕΠΕΥ