Στον απόηχο του καλοκαιριού, ο κ. Στελλιάτος κάνει τον απολογισμό της θερινής τουριστικής περιόδου για τα επαγγελματικά σκάφη, ενώ τονίζει ότι η Ελλάδα θα μπορούσε να γίνει το κέντρο του θαλάσσιου τουρισμού παγκοσμίως.

Κ. Στελλιάτο πόσο επωφελήθηκε το ελληνικό γιότινγκ από τη φετινή ανάκαμψη του τουρισμού στη χώρα μας;

Τα δυο τελευταία χρόνια όντως ο τουρισμός ανέβηκε πάρα πολύ, σε επίπεδα που ούτε το περιμέναμε. Η γνώμη μου είναι ότι πρόκειται για έργο της υπουργού Τουρισμού,της Όλγας Κεφαλογιάννη, η οποία με τα αλλεπάλληλα ταξίδια και την προσπάθειά της κατάφερε να ανατρέψει την αρνητική εικόνα που είχαν για τη χώρα μας οι ξένοι τουρίστες και να δείξει ότι στην Ελλάδα ξέρουμε όσο κανένας άλλος στον κόσμο την φιλοξενία. Όσον αφορά στο γιότινγκ, αυτό χωρίζεται σε τρεις κατηγορίες. Η μια κατηγορία είναι τα ιστιοπλοϊκά και τα καταμαράν, τα οποία όντως φέτος είχαν μια πολύ καλή αύξηση, σε διψήφιο νούμερο. Και στην άλλη κατηγορία, τα μίνι κρουαζιερόπλοια, η κατάσταση φέτος ήταν αρκετά καλύτερη από τα δύο προηγούμενα χρόνια. Όσον αφορά στα VIP των δώδεκα επιβατών, με 8-9 άτομα πλήρωμα, η κατάσταση έμεινε περίπου η ίδια, με μια μικρή μόνο αύξηση. Πιστεύουμε ότι του χρόνου, η περαιτέρω ανάκαμψη του τουρισμού που περιμένουμε, αν δεν υπάρξει κάποια κυβερνητική αστάθεια, θα παρασύρει και το γιοτινγκ.

Πόσο ισχυρό ήταν το «χτύπημα» που δέχτηκε τα προηγούμενα χρόνια το ελληνικό επαγγελματικό γιότινγκ; Για τι ποσοστά πτώσης μιλάμε;

Από το 2008 μέχρι και το 2012, η κατάσταση ήταν τραγική για το ελληνικό γιότινγκ. Αυτό οφείλεται στο ότι το γιότινγκ είναι μια εναλλακτική μορφή τουρισμού που απευθύνεται σε ανθρώπους που ενδιαφέρονται για luxury tourism. Αυτοί, λόγω της εικόνας που πρόβαλλαν τα διεθνή ΜΜΕ για την Ελλάδα, δηλαδή ότι είναι χώρα πτωχευμένη και χώρα αναρχίας και τρομοκρατών, δεν έρχονταν στη χώρα μας για θαλάσσιο τουρισμό. Πολλά σκάφη κατασχέθηκαν από τις τράπεζες ή δεσμεύτηκαν από το ΣΔΟΕ. Δεν υπάρχουν ποσοστά εδώ. Μιλάμε για πλήρη καταστροφή του ελληνικού γιότινγκ.

Πώς θα ωφεληθεί το ελληνικό γιότινγκ από τον νόμο Βαρβιτσιώτη για τα τουριστικά πλοία; Αρκεί για να καταπολεμηθεί η «μαύρη» εργασία σε αυτά;

Μέχρι τον Απρίλιο του 2014 δεν υπήρχε νομοθετικό πλαίσιο για την δραστηριοποίηση των επαγγελματιών του γιότινγκ. Έγιναν 7 διαφορετικά σχέδια νόμου από 11 διαφορετικούς υπουργούς Ναυτιλίας, χωρίς αποτέλεσμα. Τελικά, ο Μιλ. Βαρβιτσιώτης κατάφερε να περάσει το νομοσχέδιο τον Απρίλιο του 2014. Το νομοσχέδιο αυτό ναι μεν δεν είναι αυτό που θα έπρεπε να είναι, αλλά τουλάχιστον τώρα ξέρουμε με βάση ποιο νομοθετικό πλαίσιο δραστηριοποιούμαστε και υπάρχει φορολογικός νόμος, ώστε κάθε σκάφος που πλέει στα ελληνικά ύδατα να ξέρει τι θα πληρώσει και πού θα το πληρώσει. Ωστόσο, αυτό δεν αρκεί. Ψηφίστηκε τον Δεκέμβριο του 2013 η επιβολή Τέλους Πλεύσης και Παραμονής (ΤΠΠ) για κάθε σκάφος που πλέει στα ελληνικά ύδατα. Αυτό όμως θα εισπράττεται από το ηλεκτρονικό μητρώο, το οποίο προβλέπεται από τον νόμο Βαρβιτσιώτη και το οποίο δεν έχει δημιουργηθεί ακόμα, με ευθύνη του υπουργείου Οικονομικών. Αυτό σημαίνει ότι το καλοκαίρι έγιναν παράνομα ναύλα, καθώς μπήκαν σκάφη που δεν ξέραμε τι σημαία είχαν ή αν ήταν ιδιωτικά η επαγγελματικά. Έτσι το κράτος χάνει έσοδα από το ΤΠΠ, από το οποίο δεν έχει εισπραχθεί τίποτα, και από άλλους φόρους. Το ηλεκτρονικό μητρώο πρέπει να δημιουργηθεί, γιατί έτσι ούτε το κράτος θα χάνει έσοδα από φόρους κι εμείς δεν θα χάνουμε ναύλα από ξένα σκάφη που είναι παράνομα.

Σε ποιες αγορές στηρίζεται μέχρι σήμερα το επαγγελματικό γιότινγκ στην Ελλάδα και σε ποιες πιστεύετε ότι πρέπει να στοχεύσει;

Μέχρι το 2001 η πολύ μεγάλη πλειοψηφία (μέχρι και 90%) των ναυλωτών επαγγελματικών σκαφών στην Ελλάδα ήταν Αμερικανοί, αλλά το τρομοκρατικό χτύπημα στους δίδυμους πύργους τον Σεπτέμβριο έβαλε φρένο στην τουριστική κίνηση. Έπειτα, όμως από την επιτυχία των Ολυμπιακών Αγώνων στην Ελλάδα το 2004, οι Αμερικανοί άρχισαν να έρχονται ξανά στη χώρα μας, γιατί κατάλαβαν ότι είναι ασφαλής. Ο κατήφορος άρχισε πάλι το 2008, με τη διάλυση της παγκόσμιας οικονομίας. Από πέρυσι, οι Αμερικανοί άρχισαν πάλι να έρχονται, ενώ ξεκίνησε και μια ροή Ρώσων τουριστών. Ειδικά για ιστιοπλοϊκά και καταμαράν, έχει εκδηλωθεί προσφάτως ενδιαφέρον και από τις σκανδιναβικές χώρες. Μάλιστα, φέτος είχαμε και τουρίστες από τη Νότια Αμερική. Ωστόσο, το ελληνικό γιότινγκ πρέπει να στοχεύσει ξανά στους Αμερικανούς, λόγω του πλήθους τους και της οικονομικής τους δυνατότητας.

Ποιοι είναι οι παράγοντες που καθιστούν, κατά τη γνώμη σας, τόσο ελκυστικό το ελληνικό προϊόν του γιότινγκ;

Η Ελλάδα είναι θείο δώρο για το γιότινγκ. Διαθέτει περισσότερα από 15.000 χιλιόμετρα παραλίας, 190.000 ακτές και 5.000 νησιά και βραχονησίδες, ενώ κάθε νησί έχει να προσφέρει τόσα πολλά στους επισκέπτες. Καταγάλανα νερά και φύση μοναδικής ομορφιάς, σε συνδυασμό με την ιστορία και τον πολιτισμό της. Και όλα αυτά σε κοντινές αποστάσεις. Δεν πρέπει να παραληφθεί και η φιλοξενία, που μόνο ο Έλληνας ξέρει πώς να την προσφέρει στον ξένο τουρίστα. Η χώρα μας θα μπορούσε να γίνει το κέντρο του παγκόσμιου γιότινγκ και να μετατραπεί σε χρυσωρυχείο για τους Έλληνες, αυξάνοντας κατά χιλιάδες τις θέσεις εργασίας και ενδυναμώνοντας την οικονομία με το τουριστικό συνάλλαγμα.

Συνέντευξη στη Μαρία Μιχάλη