ΕΚΤΥΠΩΣΗ
Εκτύπωση αυτής της σελίδας

Times vs FT: Βρετανικός εμφύλιος για την ελληνική οικονομία

13:25 - 13 Ιαν 2010
Μαρίνα Φούντα

Από Μαρίνα Φούντα

Aσόβαρες οι βρετανικές καταστροφικές προφητείες: Η Ελλάδα δεν θα χρεοκοπήσει και δεν θα εγκαταλείψει το ευρώ. Με αυτό το συμπέρασμα, η έγκριτη βρετανική εφημερίδα οι Times του Λονδίνου απαντούν όσον αφορά και την Ελλάδα, σε όσους καταστροφολογούν. Σίγουρα αποτελεί, τουλάχιστον, έκπληξη πως μία βρετανική εφημερίδα ξαφνικά τα «βλέπει» άσπρα για την Ελλάδα και την ευρωζώνη, που παρομοιάζει τους βρετανούς καταστροφολόγους με τους μάρτυρες του Ιεχωβά, και που μάλιστα τονίζει πως θα ήταν προς όφελος της Βρετανίας να μπει στην ζώνη του ευρώ! Κι όμως! Ο βρετανικός τύπος που με τόσο πάθος χτυπούσε ότι μύριζε ευρώ – με την Ελλάδα να αποτελεί την παράπλευρη απώλεια αυτής τους της μανίας – σήμερα, και μετά την νέα επίθεση που δεχτήκαμε χθες οι Times του Λονδίνου σε άρθρο με την υπογραφή του κ. Oliver Kamm, τονίζει : «Aγνοήστε του καταστροφολόγους! Το τέλος του ευρώ δεν είναι καν κοντά».

Ο αρθρογράφος σημειώνει πως, παρά την κρίση που υπάρχει γύρω από τα δημοσιονομικά χωρών της ευρωζώνης, καμία χώρα δεν πρόκειται να σπάσει το ευρώ και μάλιστα συστήνει στην Βρετανία να γίνει μέλος του κλαμπ του ενιαίου νομίσματος!

Οπως σημειώνεται, τα σοβαρότατα προβλήματα της Ελλάδα, έχουν οδηγήσει σε σενάρια εξόδου της από το ευρώ.

Οπως τονίζει ο κ. Kamm, δεν είναι δύσκολο την σήμερον ημέρα να βρει κανείς σχολιαστές που να προβλέπουν την καταστροφή της ευρωζώνης, όμως, η ιστορία αυτών των σχολιάστων δεν τους καθιστά «σοβαρούς».

Οπως υπογραμμίζει ο αρθρογράφος, αποτελούν έναν «αποκαλυπτικό κλάδο» στην βρετανική πολιτική και την βρετανική «σοφία». Αυτό που κάνουν είναι να εξαπολύουν έναν πόλεμο, μεταμφιεσμένο σε «οικονομικό σχόλιο», περιμένοντας το τέλος του εύρω.

Είναι σαν τους μάρτυρες του Ιεχωβά, οι οποίοι προέβλεψαν την επιστροφή του Χριστού το 1874, το 1914, το 1925 και το 1975. Ομως τελικά αυτοί εγκατέλειψαν τις προφητείες τους.

Οι καταστροφολόγοι του ευρώ ζουν ακόμα ανάμεσά μας.

Πρώτα είχαν πει πως δεν πρόκειται ποτέ να «γεννηθεί».

Μετά, προέβλεψαν μία συναλλαγματική κρίση, καθώς πλησίαζε το ξεκίνημα του ενιαίου νομίσματος το 1999, μετά «είδαν» το σπάσιμο της ευρωζώνης, μετά προέβλεψαν χάος και αναταρχή όταν μετατράπηκαν όλα τα νομίσματα της περιοχής σε ευρώ το 2002, μετά «είδαν» ένα πολυ αδύναμο ευρώ και μετά, το 2008-2009, άρχισαν πάλι να «βλέπουν» την διάλυση της ευρωζώνης με αφορμή την τραπεζική κρίση.

Τίποτα από όλα αυτά δεν συνέβει.

Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις του κ Kamm, δεν πρόκειται να διαλυθεί η ευρωζώνη και μάλιστα μέχρι το 2020, πολυ περισσότερες χώρες θα έχουν μπει στην ζώνη του ευρώ.

Δεν θα «εξαφανιστεί» σύντομα η στερλίνα, όμως όταν έρθει η στιγμή που θα μείνει μόνη της απέναντι στο ευρώ, πολύ πιθανώς να το κάνει, τονίζει ο Kamm. «Τουλάχιστον, οι βρετανοί πρέπει να αναγνωρίσουμε πως το ευρώ είναι ένα επιτυχημένο νόμισμα και έχει οφελήσει πολύ τα κράτη-μέλητου», προσθέτει. Η Βρετανία θα επωφεληθεί και αυτή εάν μπει στο ευρπωπαϊκό αυτό κλαμπ, το ίδιο θα κάνουν και οι βρετανοί καταναλωτές και οι επιχειρήσεις.

Σε ότι αφορά τη Ελλάδα, ο κ. Kamm παραδέχεται πως φυσικά υπάρχουν πολλά προβλήματα, όπως και σε άλλες χώρες, όμως η πιθανότητα του να φύγει από το ευρώ, δεν υπάρχει. Φυσικά οι βρετανοί «πάτησαν» σε όλα αυτά τα προβλήματα για να χτυπήσουν και πάλι το ευρώ. Ομως η χρηματοπιστωτική κρίση απέδειξε πως οι χώρες που δεν έχουν ευρώ, είναι πολύ πιο ευάλωτες.

Μπορεί οι ευρωσκεπτκιστές Βρετανοί να γίνουν έξαλλοι αυτό το άρθρο, σημειώνει ο κ. Κamm, όμως πρέπει να παραδεχθούν ότι εδώ και χρόνια ότι προέβλεψαν αποδείχθηκε λάθος. «Και πρέπει επιτέλους να το χωνέψουν πως το ευρώ είναι γεγονός της οικονομικής μας ζωής», καταλήγει.

Financial Times

Χθες χτύπησαν για μια ακόμη φορά και οι Financial Times, μετά την έκθεση-κόλαφο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Αυτή τη φορά, με άρθρο στελέχους του American Enterprise Institute, του Ντέσμοντ Λάχμαν, ο οποίος ζητά την άμεση έξοδο της Ελλάδας από την ευρωζώνη, καθώς εκτιμά ότι βαδίζει στο δρόμο της Αργεντινής.

Αναλυτικά, όπως επισημαίνεται στο άρθρο του, η πείρα που έχει αποκομίσει στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο και τη Γουόλ Στριτ από την παρακολούθηση των αναδυόμενων αγορών τον οδηγεί στο συμπέρασμα ότι «όπως ακριβώς συνέβη στην Αργεντινή πριν από μία 10ετία, έτσι και στην Ελλάδα πλησιάζουμε προς το τελικό σημείο».

«Υπάρχουν όλες οι ενδείξεις ότι έπειτα από δύο ή τρία χρόνια και αφού έχουν σπαταληθεί αρκετά δημόσια κεφάλαια, η Ελλάδα θα πάψει να είναι μέλος της ευρωζώνης» τονίζει , ενώ προσθέτει ότι «αφού δεν κατόρθωσε να εκπληρώσει τα κριτήρια για την ένταξή της στην ευρωζώνη το 1999, η Ελλάδα -η οποία για αρκετά χρόνια ήταν σπάταλη- κατόρθωσε να τα εκπληρώσει το 2001, χάρη στη δημιουργική λογιστική που εφάρμοσε».

Επιπλέον, θεωρεί ότι «κατά τη διάρκεια των τελευταίων ετών, η δημοσιονομική πειθαρχία ήταν κάτι άγνωστο για την Αθήνα [...] Το αυξημένο έλλειμμα, μαζί με τα υποχρεωτικά χαμηλά επιτόκια, δημιουργεί τις συνθήκες για το τέλος του παιχνιδιού», ενώ υπογραμμίζει ότι στο μέτωπο της ανταγωνιστικότητας η Ελλάδα «έχει κατορθώσει» να ξεπεράσει ακόμη και την Αργεντινή, καθώς η ανταγωνιστικότητά της έχει υποχωρήσει κατά 30% σε σύγκριση με τα υπόλοιπα κράτη-μέλη της ΕΕ.

Τονίζει, δε, ότι «καθώς αρχίζουν να εμφανίζονται οι έντονες ανησυχίες των αγορών, οι χώρες στρέφονται προς εξωτερική βοήθεια [...] Για την Ελλάδα σημαίνει στροφή στην Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα. Όμως, στη δεύτερη περίπτωση ο 'σπόνσορας' δεν είναι και τόσο πρόθυμος να προσφέρει απεριόριστη ρευστότητα, ενώ παράλληλα ζητεί από τη χώρα να εφαρμόσει σκληρή πολιτική».

«Είναι πολύ δύσκολο να δει κάποιος την τρέχουσα κρίση στην Ελλάδα να έχει καλύτερο τέλος, σε σύγκριση με την Αργεντινή (σ.σ. πιθανή χρεοκοπία). Κάθε προσπάθεια να υπάρξει μείωση του ελλείμματος στα επίπεδα που ορίζει το Μάαστριχτ θα οδηγήσει σε βαθύτερη ύφεση. Η προσπάθεια να υπάρξει στήριξη της ελληνικής ανταγωνιστικότητας μέσω μείωσης μισθών θα οδηγήσει σε εφαρμογή σκληρών και μη αποδεκτών πολιτικών για αρκετά χρόνια» προσθέτει.

Τέλος, υπογραμμίζει ότι «εάν υπάρχει κάτι που η ελληνική κυβέρνηση θα πρέπει να διδαχθεί από την Αργεντινή είναι ότι δεν μπορεί να αποφύγει το αναπόφευκτο. Η χώρα έχει τόσο υψηλό χρέος που δύσκολα θα μπορέσει να το αναδιοργανώσει. Η Αθήνα θα πρέπει να εγκαταλείψει όσο το δυνατόν γρηγορότερα την ευρωζώνη. Βέβαια, αυτό δεν είναι ένα τέλος που ταιριάζει στις 'παραδοσιακές' ελληνικές τραγωδίες».

Τελευταία τροποποίηση στις 14:34 - 13 Ιαν 2010
Copyright © 1999-2024 Premium S.A. All rights reserved.