Με την ξέφρενη άνοδο στις τιμές των ακινήτων, αυτό το σύνθημα ξέφτισε. Το νοίκι έφτασε να είναι περίπου το μισό συγκριτικά με τη δόση του δανείου που θα έπρεπε να πληρώσει κάποιος για να κάνει ιδιόκτητο το ίδιο σπίτι. Μετά ήρθε η κρίση. Οι τιμές των ακινήτων άρχισαν να υποχωρούν ενώ το φαινόμενο φαίνεται να βρίσκεται στην κορύφωσή του τις τελευταίες εβδομάδες.

Θα περίμενε κανείς ότι λόγω της πτώσης των τιμών των ακινήτων, θα ξαναζωντανέψει το σύνθημα υπέρ του ενοικίου. Κι όμως, αυτό δεν συμβαίνει. Διότι εκτός από τις τιμές αγοράς, πολύ απλά υποχωρούν και τα ενοίκια.

Γεγονός ότι η πτώση δεν είναι ανάλογη. Στις περισσότερες περιοχές, καταγράφεται μεγαλύτερη υποχώρηση στις τιμές πώλησης παρά στις τιμές ενοικίασης. Ωστόσο, η ψαλίδα δεν κλείνει ιδιαίτερα καθώς υπάρχει και το κόστος του δανεισμού. Εκτός του ότι οι τράπεζες έχουν κλείσει για τα καλά τις κάνουλες, έχουν αυξήσει και τα spread. Επιτοκιακό περιθώριο, μικρότερο από 2,3% δεν φαίνεται να υπάρχει αυτή τη στιγμή στην αγορά. Αντιθέτως, είναι πολλές οι τράπεζες που ζητούν περισσότερο ακόμη και από τρεις μονάδες. Έστω λοιπόν ότι κάποιος θέλει να αγοράσει ένα σπίτι αξίας 300.000 ευρώ. Η δόση ενός τέτοιου δανείου, θα προσεγγίσει τα 1500 ευρώ ακόμη και αν η διάρκεια αυξηθεί στα 30 χρόνια. Με ενοίκιο 1500 ευρώ, πλέον κάποιος νοικιάζει ακόμη και μονοκατοικία, η αξία της οποίας υπερβαίνει τις 500.000 ευρώ.

Η πλάστιγγα γέρνει ακόμη περισσότερο υπέρ του ενοικίου, αν αναλογιστεί κάποιος και τα πρόσθετα έξοδα που έχουν φορτωθεί στο ακίνητο. Ο φόρος για αγορά ακινήτου έχει αυξηθεί (ειδικά αν το ακίνητο υπάγεται στον Φ.Π.Α) και θα αυξηθεί ακόμη περισσότερο μετά τις αυξήσεις των αντικειμενικών αξιών. Περισσότερο θα αυξηθούν και τα έξοδα δικηγόρων και συμβολαιογράφων όχι μόνο λόγω της αύξησης των αντικειμενικών αξιών αλλά και λόγω της ένταξης των δύο αυτών επαγγελμάτων στον Φ.Π.Α.

Θ.Τσ