Ο κ. Καραμανλής αναφέρει, μεταξύ άλλων, ότι "το ιδιοκτησιακό καθεστώς της λίμνης Βιστωνίδας και των παρόχθιων εκτάσεων είχε οριστικοποιηθεί από τις προ του Μαρτίου 2004 Κυβερνήσεις. Το Δημόσιο είχε αναγνωρίσει υπέρ της Μονής την κυριότητα της εν λόγω περιοχής".  Ως εκ τούτου, προσθέτει ο κ. Καραμανλής, "λόγω της έλλειψης των απαιτούμενων πόρων για τυχόν απαλλοτριώσεις, οι υπουργοί της Κυβέρνησης της ΝΔ, ο καθένας στο πλαίσιο των αρμοδιοτήτων του, υιοθέτησαν την καθ΄ όλα νόμιμη διαδικασία των ανταλλαγών. Διαδικασία που άλλωστε έχει εφαρμοστεί συχνά στο παρελθόν...". Σύμφωνα με τον πρώην πρωθυπουργό,  "κατά την διάρκεια των εργασιών των δύο συνεχόμενων εξεταστικών επιτροπών που συνεστήθησαν, της μακρόχρονης διερεύνησης της υπόθεσης και της εξέτασης μεγάλου αριθμού μαρτύρων ουδέν το επιλήψιμο προέκυψε. Δηλαδή, ούτε καν σκιά υποψίας περί ποινικών ευθυνών για τα πολιτικά πρόσωπα". Σε ό,τι αφορά την αξία των ακινήτων, ο κ. Καραμανλής υποστηρίζει ότι  "είναι αξιοσημείωτο ότι 4 εκθέσεις εκτιμήσεων που διενεργήθηκαν, δύο από το Σώμα Ορκωτών Ελεγκτών και δύο από ξένους ανεξάρτητους οίκους, δεν εντόπισαν οτιδήποτε μεμπτό , επιλήψιμο ή ύποπτο, ούτε ζημία του Δημοσίου".

Καραμανλής: «Η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας παρέλαβε «οριστικοποιημένο» το ιδιοκτησιακό καθεστώς της λίμνης Βισθωνίδας».

Πραγματικότητα: Ο επί ΠΑΣΟΚ υφυπουργός οικονομικών, Απόστολος Φωτιάδης, είχε αναπέμψει την προηγούμενη απόφαση του με την οποία αποδεχόταν την γνωμοδότηση του Συμβουλίου Δημοσίων Κτημάτων και αναγνωριζόταν η κυριότητα της λίμνης Βισθωνίδας από τη Μονή Βατοπεδίου. Αντιθέτως, ο Πέτρος Δούκας ήταν εκείνος που επικύρωσε την κυριότητα της Μονής επί των παραλίμνιων κτημάτων. Μάλιστα επί κυβερνήσεως Ν.Δ, το Δημόσιο υπέβαλε δήλωση «περί μη εκδόσεως απόφασης» από το Πολυμελές Πρωτοδικείο Ροδόπης, το οποίο θα εξέδιδε απόφαση υπέρ του ίδιου του δημοσίου! Συμπερασματικά, το θέμα της κυριότητας δεν είχε κλείσει το 2004, όπως ισχυρίζεται ο κ. Καραμανλής.

Καραμανλής: «Τέσσερις εκθέσεις εκτιμήσεων που διενεργήθηκαν, δύο από το Σώμα Ορκωτών Εκτιμητών και δύο από ξένους ανεξάρτητους οίκους, δεν εντόπισαν οτιδήποτε μεμπτό, επιλήψιμο, ούτε ζημία του Δημοσίου».

Πραγματικότητα: Όπως ρητά αναφέρει στο πόρισμά του το Σώμα Ορκωτών Εκτιμητών, «η ζημιά του δημοσίου δεν είναι αποτέλεσμα της εκτίμησης της αγοραίας αξίας των ακινήτων από το ΣΟΕ, αλλά στην αλλαγή χαρακτηριστικών με τα οποία τα ακίνητα περιγράφονται στα συμβόλαια μεταβίβασης, αφού στα συμβόλαια των ανταλλαγών τα χαρακτηριστικά των ακινήτων είναι διαφορετικά από εκείνα που ελήφθησαν υπόψη κατά τη σύνταξη των εκθέσεων εκτίμησης του ΣΟΕ». Με άλλα λόγια, στην κυριότητα της Μονής περιήλθε (όπως περιήλθε – βλ. παραπάνω) δάσος και υδροβιότοπος. Στη συνέχεια επετράπη σκανδαλωδώς η αλλαγή χρήσεων γης, εκτοξεύοντας την αξία του υδροβιότοπου που έγινε οικοδομήσιμος. Με αυτόν τον τεχνητό τρόπο, διασφαλίστηκε νομότυπα ότι δεν υπήρξε ζημία του δημοσίου στις ανταλλαγές, αφού η λίμνη είχε στο μεταξύ αποκτήσει εμπορική αξία και αντηλλάγη με ακίνητα στην Αττική! Αν δεν είχαν αλλάξει οι χρήσεις γης, η Μονή δεν θα μπορούσε να ανταλλάξει μία παραλίμνια έκταση με ακίνητα μεγάλης αξίας.

Και τέλος, για όσους έχουν απορία αν υπήρξε σκάνδαλο ή όχι, υπάρχει και το ρεπορτάζ των 20 σελίδων στο τρέχον τεύχος του αμερικανικού περιοδικού Vanity Fair. Εκτός και αν ο κ. Καραμανλής θεωρεί ότι το Vanity Fair είναι πολιτικά υποκινούμενο από τους βουλευτές του ΠΑΣΟΚ, του ΛΑ.Ο.Σ και του Συνασπισμού...