Ο  Dr. Ralph Alexander Lorz,  καθηγητής του πανεπιστημίου Heinrich-Heine της Ντίσελντορφ, κατέχων την πανεπιστημιακή έδρα γερμανικού και διεθνούς δημοσίου δικαίου, αποφαίνεται σε άρθρο του στο γερμανικό περιοδικό ότι όλες οι προτεινόμενες  διαδικασίες οικονομικής αλληλεγγύης στα κράτη της περιφέρειας από άλλα κράτη του ευρώ, υπακούουν πλήρως το ευρωπαϊκό συνταγματικό δίκαιο, εκτός της συμμετοχής του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου.

Συγκεκριμένα, το περίφημο άρθρο 125, δεν απαγορεύει μία εθελοντική οικονομική βοήθεια από ένα κράτος του ευρώ σε άλλο, αλλά απλώς διευκρινίζει ότι κανένα κράτος της Ευρωζώνης δεν υποχρεούται να συνδράμει οικονομικά ένα άλλο κράτος του ευρώ, σε στιγμή κατά την οποία το δεύτερο κράτος αδυνατεί να πληρώσει ένα χρέος του.

Με αυτήν την ερμηνεία του άρθρου 125, δεν υφίσταται επίσης καμία νομική αντιλογία μεταξύ του άρθρου 125 και του άρθρου 122, το οποίο διευκρινίζει ότι σε στιγμές έκτακτης οικονομικής ανάγκης, κράτη του ευρώ έχουν το δικαίωμα, (αλλά όχι την υποχρέωση), να βοηθήσουν οικονομικά το κράτος το οποίο βρίσκεται σε οικονομική κρίση. Το άρθρο αυτό δεν αναφέρεται καθόλου στο θέμα εάν η οικονομική κρίση οφείλεται σε λάθος του ιδίου του κράτους ή όχι, αφήνοντας σωστά, κατά την γνώμη του συνταγματολόγου, το θέμα της τυχόν υπαιτιότητας του κράτους στον πολιτικό τομέα της Ευρωζώνης, και εξαιρώντας το θέμα της υπαιτιότητας από το νομικό επίπεδο.

Και τέλος, το άρθρο 123 απαγορεύει στην Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, μεταξύ άλλων, την άμεση αγορά κρατικών ομολόγων από τα κράτη του ευρώ που τα είχανε εκδώσει.  Και εδώ η ΕΚΤ έχει σταθεί μέσα στα συνταγματικά πλαίσια διότι όλα το κρατικά ομόλογα των κρατών της περιφέρειας, που αγόρασε τον τελευταίο χρόνο, τα αγόρασε στην ανοικτή αγορά, έμμεσα δηλαδή, και όχι άμεσα από τα κράτη πού τα είχαν εκδώσει.  Ο συνταγματολόγος διευκρινίζει ότι το άρθρο αυτό προσδιορίζει και συμπεριλαμβάνει την λέξη «έμμεσα», ακριβώς για να μην περιορίσει εντελώς τις επιλογές της ΕΚΤ.