Όχι όμως ότι στους αδελφούς Κυπρίους, όπως και στους Ελλαδίτες και πάλι για προφανείς λόγους, οι Άγγλοι θα λείψουν ιδιαίτερα.

Ειδικά σε ότι, αφορά στο Κυπριακό, οι Βρετανοί τόσο εκτός παλαιότερα, όσο και εντός της Ε.Ε μέχρι χθες, ήταν εκείνοι που βρίσκονταν πίσω από κάθε μεθόδευση. Από το απευθείας εμπόριο των κατεχόμενων και την διπλωματική αναβάθμιση του ψευδοκράτους, μέχρι την σθεναρή υποστήριξη της ενταξιακής πορείας της Τουρκίας.

Η έκκληση Ερντογάν να μη φύγουν από την Ε.Ε μαρτυρούσε αυτήν την αγωνία για την απώλεια του «προστάτη»...

Όμως τώρα η αποχώρηση της Βρετανίας ανοίγει ένα ακόμα ενδιαφέρον κεφάλαιο που αφορά στις βρετανικές βάσεις στο νησί. Το σχετικό Πρωτόκολλο που περιέχει μεν ισχυρές εξαιρέσεις υπέρ των Άγγλων, αλλά ταυτόχρονα αναγνώριζε μέρος του κοινοτικού κεκτημένου για την περιοχή των βάσεων σε ζητήματα όπως η τελωνειακή νομοθεσία, η διακίνηση προσώπων, ή η Γεωργία και η Αλιεία, παύει αυτοδικαίως τώρα να ισχύει και χρήζει επαναδιαπραγμάτευσης.

Πόσο σημαντικές είναι για τη Βρετανία οι βάσεις στην Κύπρο; Το συνοψίζει σχετικό έγγραφο του Βρετανικού Δημοσίου Αρχείου της 4ης Απριλίου 1964 στο οποίο αναφέρεται το εξής:

«Μια πλήρως ανεξάρτητη και ενωμένη Κύπρος (…) θα ήταν από την άποψη των εξωτερικών υποθέσεων η χειρότερη λύση από όλες. Ένα τέτοιο κράτος (…) θα καθιστούσε (…) τη λειτουργία των Βάσεων αδύνατη αν δεν τις καταργούσε κιόλας».