Από ένα πρώην ενιαίο και πανίσχυρο Σοσιαλιστικό κόμμα, αφού κόντεψε να διαλυθεί με τα μεγαλοστελέχη του να μαχαιρώνονται συντροφικά και να τραβούν ο ένας στην Κούλουρη και ό άλλος στη Φανερωμένη, προσπαθεί τώρα να αναγεννηθεί από τις στάχτες. 

Όχι όμως ως ενιαίο κόμμα αλλά ως μία ομάδα διαφόρων Σοσιαλιστικών και Σοσιαλδημοκρατικών Συνιστωσών. Ως Δημοκρατική Συμπαράταξη.

Μιλάμε για  το ΠΑΣΟΚ της Φώφης, το ΚΙΔΗΣΟ του Γιώργου,  το άνευ ονομασίας ακόμη, Κίνημα των Φλωρίδη, Διαμαντοπούλου και Ραγκούση. Ενδέχεται δε να σπεύσουν και οι συνιστώσες πολιτικού προβληματισμού του κ. Μόσιαλου και του κ. Χρυσοχοίδη.

Αν θα καρποφορήσει η νέα προσπάθεια δεν το ξέρουμε. Κατ’ αρχήν θα πρέπει να τα βρούνε μεταξύ τους. Να βγάλουν δηλαδή έναν επικεφαλής που θα ηγηθεί του Συνασπισμού των Σοσιαλιστικών και Σοσιαλδημοκρατικών Συνιστωσών σε περίπτωση εκλογών. 

Αλλά ακόμη κι αν τα καταφέρουν, το εκλογικό σώμα θα είναι αυτό που θα αποφασίσει αν θα τους κατατάξει στα φθαρμένα υλικά ή θα τους δώσει μια ευκαιρία. Θα πρέπει δηλαδή να κομίσουν κάτι καινούριο και κυρίως κάτι αξιόπιστο και να πείσουν πως δεν ενδιαφέρονται απλά για την πολιτική επιβίωση τους.  Δύσκολα τα πράγματα.