Τηλεοπτικά παράθυρα άνοιξαν, τα ραδιόφωνα τον έβγαζαν στον αέρα με συχνότητα δεκαλέπτου, οι σχολιαστές δήθεν αστειεύονταν και «παραπονούνταν» ότι αυτό δεν είναι διάλογος αλλά παραληρηματικός μονόλογος.

Από το σημείο αυτό κι έπειτα, ξεκινάει η συζήτηση για τις ευθύνες των Μέσων και των προσώπων, την ιεράρχηση των ειδήσεων και την δημοσιογραφική επάρκεια.

Δεν υπάρχει εδώ η απορία αν το αβγό έκανε την κότα ή η κότα το αβγό. Τα πράγματα είναι απλά: τα πολιτικά τέρατα δεν έχουν θέση στα τηλεπαράθυρα. Εκτός αν είναι κάποιος σε θέση να τα αντιμετωπίσει. Και δυστυχώς δεν φαίνεται να συμβαίνει αυτό.