Στις ταβέρνες και τα εστιατόρια της γύρω περιοχής, από την Αράχωβα έως το Γαλαξείδι, συμμετέχοντες και παρατηρητές του  συνεδρίου διαπίστωναν κάτι παράδοξο. Ότι τόσο στην ομιλία του Πρωθυπουργού την Παρασκευή το βράδυ, όσο και στις παρεμβάσεις των περισσοτέρων κυβερνητικών στελεχών, οι αίθουσες ήταν μισοάδειες. Ή αν κάποιος προτιμά μία άλλη διατύπωση, μισογεμάτες. Εντελώς διαφορετική εικόνα από την περυσινή.

Το αντίθετο ακριβώς συνέβαινε στις ομιλίες στελεχών της αντιπολίτευσης, είτε αυτοί προέρχονταν από την ΝΔ, είτε από άλλους χώρους, πολύ περισσότερο δε παρατηρήθηκε μεγάλο ενδιαφέρον για τις ομιλίες τραπεζιτών και τεχνοκρατών, ενώ στην παρέμβαση του Γιάννη Στουρνάρα  «δεν έπεφτε καρφίτσα».

Προφανώς και το φαινόμενο κάτι δείχνει: οι περισσότεροι θεωρούν ότι η κυβέρνηση είναι σε αποδρομή, σε ελάχιστα μπορεί να πείσει και ελάχιστα έχει πλέον να προτείνει.

Σε ό,τι αφορά δε τον κεντρικό τραπεζίτη, είναι προφανές ότι η συνεχής στοχοποίηση του από τον ΣΥΡΙΖΑ τον έχει καταστήσει πρόσωπο και με μεγάλο πολιτικό συμβολισμό και ως έναν άτυπο αλλά ουσιαστικό πόλο αντίδρασης στις πρακτικές της κυβέρνησης.