Η έλλειψη σοβαροφάνειας και οι ισχυρές δόσεις σουρεαλισμού το καθιστά ελκυστικότερο, στη σφαίρα της δημόσιας πλάκας, συγκρινόμενο με τους νεοκομμουνισμούς του Λαφαζανη, και τους εθνικολαϊκιστικούς αυταρχισμούς της Κωνσταντοπούλου . Είναι μια ποπ πολιτική φλυαρία, με ψευδοευρωπαϊκό λούστρο που όσο καλόπιστος και αν είσαι δεν καταλαβαίνεις απο που το ξεκινάει και που το πάει. Το ίδιο είναι και οι πολύχρωμοι υποψήφιοί του, απο την Πάολα έως τον Ψαραντώνη, σαν αστέρες μίας cult σκηνής, που είναι εντελώς αδιάφοροι για την πολιτική ζωή, αλλά γουστάρουν πιθανώς να κάνουν λίγο χαβαλέ τώρα που βρήκαν έναν αναγνωρίσιμο αρχηγό, που δεν ντρέπεται να εμφανίσει το γραφικό ως πολιτικό.

Σταύρος Κωνσταντινίδης