Όπως παρατήρησαν πολλοί από τους παρευρισκόμενους, η ατμόσφαιρα στους χώρους του συνεδρίου ήταν άκρως πολιτική, υπό την έννοια ότι η εκδήλωση λειτούργησε ως πεδίο συνάντησης «πολιτικά ανέστιων» προσώπων, όπως παρατήρησε και η Αννα Διαμαντοπούλου, από τον χώρο της Σοσιαλδημοκρατίας και του Κέντρου.

Στις κατ’ ιδίαν συνομιλίες αλλά και σε δημόσιες τοποθετήσεις εκφράστηκε αυτή η αγωνία, ενώ δεν έλειψαν και εκπλήξεις από απλούς πολίτες, οι οποίοι θέλησαν να δώσουν το παρών και να εκδηλώσουν τις πολιτικές τους αγωνίες.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα ήταν η τοποθέτηση ενός κυρίου από την Κεφαλονιά.

Παίρνοντας τον λόγο κατά την τελευταία ημέρα του συνεδρίου και απευθυνόμενος στον Βαγγέλη Βενιζέλο, είπε: «Ήλθα σήμερα το πρωί από την Κεφαλονιά, επειδή σας άκουσα χθες (σ.σ. κατά τον εναρκτήριο χαιρετισμό του κ. Βενιζέλου) να λέτε ότι ποτέ δεν αισθανθήκατε περισσότερο μόνος. Αλλά ήλθα και επειδή είπατε ότι ποτέ δεν ήσασταν περισσότερο συλλογικός και ήθελα να συμμετάσχω σε αυτό».

Από τα αξιοσημείωτα πάντως του Συνεδρίου και των παρουσιών εκεί, ήταν και το ότι δεν εμφανίστηκαν στελέχη ή βουλευτές του ΚΙΝΑΛ.

Παρά τους ισχυρισμούς της κ. Γεννηματά ότι ο Βαγγέλης Βενιζέλος εξακολουθεί να είναι μέλος της παράταξης…