Η πρωτοβουλία πλέον ανήκει στον Κυριάκο Μητσοτάκη, ο οποίος με την πλειοψηφία που διαθέτει, θα παράγει πολιτικά αποτελέσματα. Όποια και αν είναι αυτά, θα θέτουν το πλαίσιο για την στάση της αντιπολίτευσης.

Το ζητούμενο είναι τι θα κάνει ο ΣΥΡΙΖΑ και πώς θα μεταφράσει το 31,5% που έλαβε σε νέα πολιτική έκφραση.

Πέραν του αν θα επιστρέψει στα πεζοδρόμια και τους… λιθοβολισμούς, θα κληθεί να απαντήσει και σε πολύ κρίσιμα διλήμματα, τα οποία ίσως δεν είχε φανταστεί. Ακούστηκε π.χ. τις προάλλες η προερχόμενη από το ΠαΣοΚ Θ. Τζάκρη να μιλά υπέρ της κατάργησης του ασύλου, προκαλώντας εγκεφαλικά στην Κουμουνδούρου…

Με το 31,5% όμως και με την ισχυρή αυτοδυναμία της ΝΔ, διαμορφώνεται μία συνθήκη. Οι νέες εκλογές με απλή αναλογική δεν φαίνονται στον ορίζοντα. Είναι στο χέρι του Μητσοτάκη το πότε θα φέρει την πρόταση για την κατάργησή της.

Πόσο δεδομένο όμως μπορεί να θεωρηθεί εκ προοιμίου ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θα επιμείνει στην απλή αναλογική; Με το ποσοστό  που έλαβαν και δεν το πιστεύουν ακόμη, μήπως το ξανασκεφτούν αν θα ήθελαν ή όχι ένα σύστημα ενισχυμένης αναλογικής, όταν φτάσει και πάλι η ώρα να διεκδικήσουν την εξουσία;