Ο πρώτος είπε ότι αριστερός είναι εδώ και 40 χρόνια και αριστερός θα πεθάνει, ο δεύτερος είπε επίσης ότι είναι αριστερός ράτσας αλλά ότι προτού πεθάνει, θέλει να δει για δεύτερη φορά την Αριστερά στην κυβέρνηση.

Θα μπορούσε να επεκταθεί κανείς σε σχόλια προς πάσα κατεύθυνση με αφορμή αυτές τις εκδηλώσεις παντοτινής πίστης και αφοσίωσης στην Αριστερά, ωστόσο δύσκολα ξεφεύγει από τον πειρασμό: τα λένε σοβαρά όλα αυτά μεταξύ τους;

Τα λένε μήπως για να εντυπωσιάσουν τους νέους μουσαφίρηδες όπως η Βάρτζελη και ο Γκλέτσος;

Δεν βλέπουν στα διπλανά καθίσματα τον Παπαχριστόπουλο και την Κουντουρά;

Ή μήπως έχουν ξεχάσει τον Πάνο τον Καμμένο να τους αποκαλεί «συντρόφους» πριν από κάνα δυο χρόνια;