Βάσει αυτής, κάθε Παρασκευή θα συνεδριάζει η επιτροπή των ειδικών, θα εισηγείται και η πολιτική ηγεσία θα λαμβάνει αποφάσεις. 

Έπειτα από το άνοιγμα όμως της πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης και της αγοράς, άλλα συμβαίνουν. 

Λες και η Ελλάδα έχει μετατραπεί σε χώρα μανιακών… χιονοδρόμων, το μείζον ζήτημα μοιάζει να είναι τις τελευταίες ημέρες το άνοιγμα των χιονοδρομικών κέντρων. Ο υπουργός Ανάπτυξης Αδωνις Γεωργιάδης μάλιστα, έχει πάρει πάνω του το θέμα και επιχειρηματολογεί στα κανάλια υπέρ του ανοίγματος των χιονοδρομίων, ακόμη και νωρίτερα από τα Γυμνάσια και τα Λύκεια. Και την ίδια στιγμή, ο αναπληρωτής υπουργός Νίκος Παπαθανάσης σημειώνει ότι «δεν πρέπει να καλλιεργούνται προσδοκίες» - και ορθώς. 

Όλα αυτά, ενώ απαγορεύεται η μετακίνηση από νομό σε νομό και ενώ γεννάται μία μεγάλη απορία. Αν το πρόβλημα είναι ο κύκλος εργασιών των επιχειρήσεων που λειτουργούν τα χιονοδρομικά κέντρα και των γύρω περιοχών, πόσο μεγάλη θα είναι η ανακούφιση τους, από τη στιγμή που δεν θα λειτουργούν σαλέ, μπαρ και εστιατόρια, όπου κατά κύριο λόγο γίνεται τζίρος; 

Και πάντως, τι απέγινε με τον νέο τρόπο επικοινωνιακής διαχείρισης και λήψης αποφάσεων;