Παρά ταύτα, επί συγκεκριμένου ζητήματος γίνεται μία συζήτηση με την αντιπολίτευση, η οποία έχει κάποιες παραδοξότητες. 

Ακούει ας πούμε κανείς καθημερινώς το ΠαΣοΚ και τους εκπροσώπους του να λένε πομποδώς και να καταγγέλλουν, ότι τα χρήματα αυτά που δίνει η κυβέρνηση στις επιδοτήσεις, προέρχονται  από τους φόρους των πολιτών. 

 Η καταγγελία, ειδικά όταν εκτοξεύεται εμφατικά και σε υψηλούς τόνους, προξενεί μια απορία. Μα, από πού αλλού θα προέρχονταν αυτά τα χρήματα που μοιράζονται; 

Και πάντως η κυβέρνηση δεν κρύβει την προέλευση τους. 

Υπό αυτήν την έννοια, η απορία ως προς το πώς το σκέφτονται στο ΠαΣοΚ είναι βάσιμη. Και πάντως, φανερώνεται από τις ατάκες αυτές, ότι λείπει μία πιο οργανωμένη και τεκμηριωμένη δουλειά. 

 Θα μπορούσαν ας πούμε να έχουν καθίσει και να έχουν υπολογίσει τι έσοδα έχει το κράτος από τις ανατιμήσεις στα καύσιμα και αντί να επιμένουν για μειώσεις των φόρων κατανάλωσης, επιβολή πλαφόν κ.λπ., να αναδεικνύουν ότι η κυβέρνηση επιστρέφει εν τέλει ένα πολύ μικρό ποσοστό στους πολίτες. Θα ήταν μία κριτική με βάση, ίσως και με αποτέλεσμα…