Η θεματολογία προφανής, όμως αυτό το ερωτηματικό στο γνωστό από το 2015 σύνθημα του αντιΖΥΡΙΖΑ μετώπου, άναψε φωτιές και πυροδότησε αντιδράσεις για τη συμμετοχή των δύο κατ΄εξοχήν εκπροσώπων του «μετώπου της λογικής» σε μία τέτοια εκδήλωση.
Οι αντιδράσεις οδήγησαν σε μία επεξηγηματική ανάρτηση του πρώην αντιπροέδρου της κυβέρνησης στα κοινωνικά δίκτυα, την οποία σχολίασε επίσης δημοσίως η Άννα Διαμαντοπούλου, προκαλώντας ένα νέο σχόλιο του Βαγγέλη Βενιζέλου.
Να δούμε τώρα ποιοι θα είναι παρόντες στην εκδήλωση και πού θα καταλήξει αυτή η κόντρα…
Ο διάλογος Διαμαντοπούλου - Βενιζέλου στο facebook, όπως ξεκίνησε με την ανάρτηση του πρώην αντιπροέδρου της κυβέρνησης:
«Μένουμε Ευρώπη
Την Πέμπτη 26/1 στο αμφιθέατρο του Ινστιτούτου Γκαίτε διοργανώνεται από τη Σχολή Πολιτικών Επιστημών του Πάντειου Πανεπιστημίου και άλλους φορείς, δημόσια συζήτηση με τη συμμετοχή καθηγητών του Συνταγματικού Δικαίου, μεταξύ των οποίων και ο υπογράφων.
Οι οργανωτές έθεσαν ως τίτλο της εκδήλωσης το ερώτημα «Μένουμε Ευρώπη»; Και ως υπότιτλο: Υποκλοπές, Δικαιώματα και Κράτος Δικαίου
Δεν ρωτήθηκα για τον τίτλο, αλλά δεν με ενοχλεί. Το αντίθετο. Προφανώς ο τίτλος παραπέμπει στο κίνημα αντίδρασης στην προκήρυξη του δημοψηφίσματος του Ιουλίου 2015 το πανηγυρικό αποτέλεσμα του οποίου ανατράπηκε εξίσου πανηγυρικά σε λίγες ημέρες. Προφανώς το υπονοούμενο ερώτημα είναι αν το αξιακό και θεσμικό ζητούμενο της αντίδρασής μας του Ιουλίου του 2015, διατηρείται σε ισχύ και σήμερα.
Η απάντησή μου είναι ότι προφανώς διατηρείται σε ισχύ. Η αντίδρασή μας, πάντως η δική μου, δεν ήταν ούτε συγκυριακή, ούτε φευγαλέα, ούτε μικροκομματική.
Εκλαμβάνω συνεπώς τη χρήση του ερωτήματος «Μένουμε Ευρώπη;» στον τίτλο της εκδήλωσης αυτής ως ένδειξη ευρύτατης εκ των υστέρων και εκ του αποτελέσματος, αποδοχής της σημασίας που έχει να «Μένουμε Ευρώπη», να είμαστε ως κράτος, ως κοινωνία και ως έννομη τάξη αναπόσπαστο τμήμα του ευρωπαϊκού νομικού και πολιτικού πολιτισμού και κεκτημένου.
Αυτό προσωπικά δεν το χαρίζω σε κανένα και σε καμία είτε ασκεί εξουσία θεσμική είτε νομίζει ότι ασκεί εξουσία ιδεολογική.
Η αρνητική εμπειρία του παρελθόντος δεν λειτουργεί ως λόγος έκπτωσης των απαιτήσεων μας από την εμπειρία του παρόντος και κυρίως ως λόγος να γινόμαστε επικίνδυνα ολιγαρκείς «για να μην έρθουν οι άλλοι», με αποτέλεσμα οι «άλλοι» να θεωρούν ότι εξαλείφεται η σημασία του Συντάγματος και των εγγυήσεων του κράτους δικαίου».
