Σ΄ αυτές λοιπόν τις εκπομπές πήγαιναν κάποιοι καθηγητές τα παιδιά για να δουν από κοντά τα «ινδάλματά τους» και να παίξουν τις «γλάστρες», όπως ονομάζονται οι άνθρωποι που γεμίζουν τα στούντιο με την άφωνη παρουσία τους, αλλά και με τα θερμά παλαμάκια, όταν τους δίνεται το σύνθημα. Και φυσικά πήγαιναν ή πηγαίνουν ακόμη, με την άδεια των διευθυντών των γυμνασίων και λυκείων τους, προφανώς για να πλουτίσουν τις γνώσεις τους. Το θλιβερό αυτό φαινόμενο δείχνει πολλά. Δείχνει την πλύση εγκεφάλου την οποία υφίσταται η ελληνική κοινωνία από την τηλεόραση. Δείχνει πόσο πολύ οι τηλεοπτικοί αστέρες αποτελούν πρότυπα για την κοινωνία. Δείχνει το επίπεδο πολλών καθηγητών και δασκάλων που έχουν αναλάβει την διαπαιδαγώγηση των παιδιών μας. Δείχνει την αφασία του υπουργείου Παιδείας και δείχνει και την αδιαφορία των συνδικαλιστών για ουσιαστικά θέματα, πέρα από την πλήρωση των θέσεων και τους μισθούς. Με λίγα λόγια δείχνει μία κατάντια… Οι αντιρρήσεις γι αυτού του είδους τις εκπαιδευτικές εκδρομές δεν προέρχονται από λόγους ηθικοπλαστικούς. Και είναι βέβαιο ότι τα παιδιά πιέζουν και τις θέλουν. Αλλά η αποστολή του σχολείου δεν είναι να λέει «ναι» σε όσα επιθυμούν τα παιδιά για να τα ευχαριστεί. Είναι να τα μορφώνει, να τα κοινωνικοποιεί, να τους υποδεικνύει δρόμους σκέψης και να τα καθοδηγεί. Ειδάλλως δεν είναι τίποτα περισσότερο από «πάρκινγκ» παιδιών για μερικές ώρες γιατί το επιβάλλει ο νόμος, τουλάχιστον μέχρι μία ορισμένη τάξη. Κάποια στιγμή, όχι μακρινή γιατί θα χαθούν τα πάντα, θα πρέπει να γίνει αντιληπτό ότι η Ελλάδα θα πρέπει να επενδύσει στην παιδεία και τον ανθρώπινο παράγοντα για να γίνει ανταγωνιστική. Θα έχει ακόμη μία ευκαιρία από τα κονδύλια του τέταρτου πακέτου από την Ευρωπαϊκή ΄Ενωση. Καλοί οι δρόμοι και οι υποδομές, αλλά το στοίχημα θα παιχθεί στην παιδεία, στην πληροφορική και την ανάπτυξη του ανθρώπινου παράγοντα και εκεί πρέπει να διοχετευθούν τα περισσότερα λεφτά. Αγγελος Στάγκος