ΕΚΤΥΠΩΣΗ
Εκτύπωση αυτής της σελίδας

Η δημαρχία είναι σοβαρή υπόθεση και όχι απλά πολιτικό καταφύγιο ή εφαλτήριο

16:12 - 27 Δεκ 2005 | Από θέσεως...
Μέσα στους πρώτους μήνες του 2006 θα πάρει τις αποφάσεις της για το αν θα παραμείνει δήμαρχος Αθηναίων δηλώνει η κα Μπακογιάνη σε συνέντευξή της στην εφημερίδα «ΤΑ ΝΕΑ». Εκείνο που δεν λέει, ως προφανές μάλλον, είναι ότι περιμένει πρώτα τις αποφάσεις του πρωθυπουργού κ. Καραμανλή για τον ανασχηματισμό. Αν δηλαδή θα την περιλάβει και σε ποια θέση στο νέο κυβερνητικό σχήμα, ώστε μετά να ανακοινώσει την έξοδο ή την παραμονή της στον Δήμο Αθηναίων. Και στη συνέχεια, θα αποφασίσει τι θα κάνει και ο κ. Κακλαμάνης που δεν κρύβει την επιθυμία του να διεκδικήσει την δημαρχία ο κ. Κακλαμάνης, αν φυσικά το επιθυμεί ο κ. Καραμανλής.
Ωστόσο, παρ΄ όλο που οι συγκεκριμένες εξελίξεις έχουν ξεχωριστό πολιτικό ενδιαφέρον, υπάρχει ένα ζήτημα που αφορά τους μεγάλους δήμους γενικά και ιδιαίτερα τον δήμο Αθηναίων. Κατά πόσον είναι ωφέλιμο για τον δήμο να διεκδικείται από πολιτικά πρόσωπα που έχουν στόχο να τον χρησιμοποιήσουν ως εφαλτήριο για την παραπέρα ανέλιξή τους στην εθνική πολιτική σκηνή. Γιατί αυτό συμβαίνει εδώ και αρκετά χρόνια. Το έχουμε δει με τον κ. ΄Εβερτ, τον κ. Αβραμόπουλο, την κα Μπακογιάννη, καθώς και με διεκδικητές που όμως δεν κατόρθωσαν να κερδίσουν στις δημοτικές εκλογές. Η δημαρχία του δήμου Αθηναίων και άλλων μεγάλων πόλεων είναι μία σοβαρή, όσο και δύσκολη υπόθεση που απαιτεί προσήλωση και σχεδιασμό. Τα πρόσωπα που εκλέγονται έχουν να αντιμετωπίσουν μεγάλες δυσκολίες που πηγάζουν από το μέγεθος, την χαμηλή ποιότητα των διοικητικών υπηρεσιών, την γραφειοκρατία, το μπέρδεμα των αρμοδιοτήτων με τα υπουργεία, την έλλειψη ικανοποιητικών οικονομικών πόρων, την αδιαφορία των πολιτών, την απερίγραπτη αισθητική καταστροφή που έχει συντελεσθεί και συντελείται συνεχώς στις ελληνικές πόλεις, το κυκλοφοριακό πρόβλημα και άλλα πολλά. Από την άλλη πλευρά, οι δήμαρχοι σήμερα καλούνται να αντιμετωπίσουν προκλήσεις με την θετική έννοια, που μπορούν να τους δοξάσουν. Η βελτίωση της ποιότητας της ζωής των δημοτών στο μέτρο του δυνατού, η αναβάθμιση της αισθητικής, η απορρόφηση κονδυλίων από την Ευρωπαϊκή ΄Ενωση, η μείωση της δημοτικής γραφειοκρατίας, η καλή διαχείριση των οικονομικών, η καλυτέρευση της λειτουργίας των σχολείων, η ρύθμιση των κυκλοφοριακών προβλημάτων, είναι μερικές από τις σοβαρές προκλήσεις που έχουν να αντιμετωπίσουν οι δήμαρχοι και τα δημοτικά συμβούλια των πόλεων. Μόνο που πρέπει να επιδεικνύουν αληθινό ενδιαφέρον, να έχουν κάποιες γνώσεις, να είναι πρόθυμοι να μάθουν από την λειτουργία πόλεων του εξωτερικού και να καταβάλλουν μεγάλες προσπάθειες. Όλα τα παραπάνω αποδεικνύουν ότι η δουλειά του δημάρχου δεν είναι παίξε-γέλασε. Αντίθετα, είναι τουλάχιστον άδικο για τις πόλεις και τους δημότες να περνάνε ως δήμαρχοι πολιτικά πρόσωπα που ενδιαφέρονται μόνο για τις δημόσιες σχέσεις τους, που βρίσκουν πολιτικό καταφύγιο στον δήμο, που είναι έτοιμα με την πρώτη ευκαιρία να τον παρατήσουν για κάτι άλλο, που δεν ασχολούνται με τα δημοτικά πράγματα στη διάρκεια της θητείας τους, που δεν είναι έτοιμα να συγκρουσθούν για το καλό του δήμου, που από την πρώτη στιγμή που πατούν το πόδι τους στο δημαρχείο δεν βγαίνουν από το γραφείο τους και πασχίζουν να ικανοποιήσουν συμφέροντα που υποβαθμίζουν την ποιότητα ζωής των δημοτών. Των δημοτών που πληρώνουν πολλά λεφτά σε δημοτικά τέλη, κρίνοντας από τους δήμους Θεσσαλονίκης και Αθηναίων. Οι παρατηρήσεις αυτές είναι αρκετά γενικόλογες και σίγουρα ο αναγνώστης θα ήθελε να διαβάσει κάποια πράγματα περισσότερο συγκεκριμένα, όπως ότι οι δήμοι δεν έχουν κανένα λόγο να συντηρούν κοστοβόρα δημοτικά ραδιόφωνα και πανάκριβες δημοτικές τηλεοράσεις, ή ότι θα κάνει έγκλημα ο κ. Παπαγεωργόπουλος κτίζοντας το νέο δημαρχιακό μέγαρο δίπλα στα μουσεία της Θεσσαλονίκης, ή ότι στον δήμο Αθηναίων οι υπηρεσίες αδιαφορούν για να βελτιώσουν τη ζωή σε πυκνοκατοικημένες περιοχές, όπως το Παγκράτι και η Κυψέλη. Από κάπου όμως πρέπει να ξεκινήσει η συζήτηση και μία πρόταση θα ήταν η θέσπιση νόμου ώστε ο εκάστοτε δήμαρχος να μην μπορεί να εγκαταλείπει την δημαρχία πριν ολοκληρώσει τη θητεία του για να μεταπηδήσει σε υπουργείο, ή για να βάλει υποψηφιότητα στις βουλευτικές εκλογές. Να περιμένει να τελειώσει τη θητεία του και μετά ας πορευθεί όπως τον φωτίσει ο Θεός. Και στον ίδιο νόμο θα πρέπει να προβλεφθεί ότι δημοτικός σύμβουλος δεν μπορεί να είναι ταυτόχρονα βουλευτής, ή να κατέχει θέση σε δημόσια επιχείρηση. Ταυτόχρονα, ας αυξηθούν οι αποζημιώσεις και τα έξοδα παράστασης των δημοτικών αρχόντων για να κάνουν απερίσπαστοι τη δουλειά τους και να κρίνονται! Αγγελος Στάγκος
Copyright © 1999-2024 Premium S.A. All rights reserved.