Παρά ταύτα, καμία πολιτική συζήτηση δεν έχει μέχρι στιγμής θίξει ζητήματα, τα οποία είναι κομβικά για την περιγραφή και αντίληψη της κατάστασης στην οποία βρίσκεται η Ελλάδα και, συνεπώς, καθοριστικά για την χάραξη μίας πολιτικής απεγκλωβισμού.
Ενα από αυτά - κατά πάσα βεβαιότητα το κυριότερο, είναι η δημογραφική κρίση της χώρας. Πρόκειτα για ζήτημα που επηρεάζει, όσο και αν κανείς πολιτικός δεν θέλει να δει κάθε απόπειρα αντιμετώπισης της κρίσης.
Το πρόβλημα έχει περιγραφεί κατά καιρούς και έχει αναλυθεί από πρόσωπα που σήμερα είναι εκτός πολιτικής σκηνής, όπως ο Τ. Γιαννίτσης.
Και είναι ενθαρρυντικό να διαπιστώνει κανείς ότι υπάρχουν ακόμη πρόσωπα που ασχλούνται με το θέμα. Πρόσφατα, μία από τις νέες παρουσίες στο Κοινοβούλιο, η βουλευτής Επικρατείας της ΝΔ, Νίκη Κεραμέως, ανέλαβε την πρωτοβουλία να θίξει το ζήτημα και να δώσει αφορμή για κάποιες σκέψεις.
Σύμφωνα με τα στοιχεία της έρευνας του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας που παρουσίασε ενώπιον κομματικού ακροατηρίου προ ημερών, η δημογραφική κρίση στην Ελλάδα περιγράφεται ως εξής:
• Σήμερα ο πληθυσμός της χώρας είναι σχεδόν 11 εκατομμύρια. Το 2050 υπολογίζεται ότι στην καλύτερη περίπτωση θα είναι 10 εκατομμύρια και στην χειρότερη 8,3 εκατομμύρια.
• Πρόκειται για μία μείωση του πληθυσμού που θα κυμανθεί από περίπου 800 χιλιάδες μέχρι 2,5 εκατομμύρια άτομα.
• Ο δυνάμει οικονομικά ενεργός πληθυσμός (δηλαδή όλοι οι πολίτες ηλικίας 20-69 ετών που δυνητικά θα μπορούσαν να δουλέψουν) θα μειωθεί από 7 εκ. που ήταν το 2015 σε περίπου 5 εκ.
• Ο πραγματικός οικονομικά ενεργός πληθυσμός, δηλ. αυτοί που πραγματικά δουλεύουν και παράγουν, θα μειωθεί από 4,7 εκ. που ήταν το 2015 σε περίπου 3,4 εκ.
• Σε πιο μακροπρόθεσμη βάση, το 2080 ο πληθυσμός της χώρας μας θα έχει φτάσει από τα 11 εκατομμύρια σήμερα στα 7,7 εκατομμύρια.
Με βάση αυτά, οι ανατροπές που προδιαγράφονται στην χώρα δείχνουν ότι ενώ σήμερα το ποσοστό του ελληνικού πληθυσμού με ηλικία 65 ετη είναι περίπου 20%, το 2050 θα φθάνει στο 34%.
Σε απόλυτους αριθμούς, στην Ελλάδα των επόμενων, κοντινών δεκαετιών, θα ζουν 1,2 εκατομμύρια περισσότερα άτομα άνω των 65 ετών, σε σχέση με σήμερα. Και αυτοί θα είναι στην συντριπτική τους πλειονότητα συνταξιούχοι που θα πρέπει να συντηρηθούν από το σύστημα.
Πολύ συνοπτικά, η εικόνα αυτή ερμηνεύεται ως εξής: η Ελλάδα σύντομα θα είναι μία χώρα ηλικιωμένων, οι οποίοι θα πρέπει να στηρίζονται οικονομικά από το Ασφαλιστικό σύστημα, δηλαδή τους νέους, οι οποίοι όμως θα είναι λιγότεροι και στην πλειονότητά τους ανεργοι ή υποαπασχολούμενοι. Εξίσωση πολύ δύσκολη.
Υπό αυτές τις συνθήκες, η κινητοποίηση για την επίλυση του προβλήματος επείγουν. Η κυρία Κεραμέως περιγράφει μερικές προτάσεις, που έχουν ενδιαφέρον, καταρρίπτουν στερεότυπα και εμπεριέχουν και κάποιο πολιτικό κόστος. Οπως για παράδειγμα την κατάργηση της πρόωρης συνταξιοδότησης για τις μητέρες ανηλίκων τέκνων. Όπως εξηγεί, καμία νέα γυναίκα στα 50 της χρόνια δεν θα κάτσει σπίτι της, συνταξιούχος όταν το παιδί της είναι 10 ή 15 ετών. Θα αναζητήσει διεξόδους και έξτρα εισόδημα. Και αυτό το εισόδημα θα είναι «μαύρο». Αρα η συνταξιούχος μητέρα θα εισπράττει από το σύστημα και ταυτόχρονα θα συμβάλλει στην κατάρρευσή του.
Οι παρεμβάσεις σε αυτό το επίπεδο, όπως και στις δομές στήριξης των οικογενειών μέσω των προγραμμάτων εκπαίδευσης και της παροχής κινήτρων είναι προφανώς αναγκαίες. Περιττό δε να αναφερθεί κανείς στο τι σημαίνουν όλες αυτές οι δημογραφικές τάσεις για ζητήματα εθνικής ασφάλειας, κυριαρχίας, επάνδρωσης νευραλγικών μηχανισμών κλπ.
Όμως το σημαντικότερο και πλέον επείγον είναι η διαμόρφωση αυτού που όλοι ονομάζουν «αναπτυξιακό μοντέλο» της χώρας και κανείς δεν έχει τολμήσει να περιγράψει. Επειδή κάτι τέτοιο θέλει πραγματική δουλειά και υπερβαίνει τις ανόητες συζητήσεις περί διαπλοκής, Αριστεράς και Δεξιάς, Siemens και όλων των άλλων ανούσιων.
Δυστυχώς, ο συνδυασμός της αμείλικτης αυτής δημογραφικής πραγματικότητας με τις οικονομικές συνθήκες και την ανεπάρκεια των προσώπων που σήμερα διαχειριζονται την τύχη της Ελλάδας, δεν δικαιολογεί αισιοδοξία.
Η χώρα ήδη βρίσκεται σε ένα ναρκοπέδιο και δεν φαίνεται κανείς να θέλει να την τραβήξει έξω.