Προτού δηλαδή αρχίσει η μεγάλη περιπέτεια που μας θύμισε ο Βαρουφάκης και προτού ο Τσίπρας και η ομάδα του αρχίσουν να ονειρεύονται την ανατροπή της δημοκρατικής τάξης.
Αν η Ελλάδα δεν είχε εισέλθει στην περιδίνηση του 2015 και είχε ολοκληρώσει το πρόγραμμα του δεύτερου μνημονίου, θα βρισκόταν ήδη στις αγορές, θα είχε γλιτώσει πολλά δισεκατομμύρια πρόσθετου δανεισμού και επιβαρύνσεων και θα αντλούσε σήμερα χρήματα - πιθανότατα - με όρους αντίστοιχους της Πορτογαλίας και με επιτόκιο 1,25%…
Οι διαφορές αυτές δείχνουν τις ευθύνες των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, το πού βρίσκεται πραγματικά η χώρα και πόσο δρόμο έχει να διανύσει.
Αξίζει να λάβει κανείς υπόψη ότι για πολλούς αναλυτές η ελληνική περιπέτεια δεν έχει λήξει. Με την συζήτηση περί εξόδου από την ευρωζώνη να επιστρέφει, μέσω των υπενθυμίσεων Βαρουφάκη - Λαφαζάνη, έχει την σημασία του το γεγονός ότι διεθνείς ερευνητές εξακολουθούν να προβλέπουν έξοδο της Ελλάδας από το ενιαίο νόμισμα το 2021. Tο σκεπτικό τους είναι ότι το κόστος που έχει αναληφθεί είναι τεράστιο και ότι η χώρα δεν θα μπορέσει να αντεπεξέλθει στις δεσμεύσεις τις οποίες έχει αναλάβει η κυβέρνηση.
Υπό την έννοια αυτή, η έξοδος στις αγορές μπορεί να θεωρηθεί ως η αρχή μίας νέας περιπέτειας. Στην πραγματικότητα σημαίνει αυξημένες υποχρεώσεις και μεγαλύτερη συνέπεια στην τήρηση του μνημονίου.
Τα κριτήρια πλέον αλλάζουν, δεν υπάρχει διαπραγμάτευση και παραμύθι. Είτε η ελληνική οικονομία μεταρρυθμίζεται και προοδεύει, είτε παραμένει στο πλαίσιο των βαλκανικών της χατακτηριστικών και μακριά από την πρόοδο.
Η συμπεριφορά της κυβέρνησης και οι συνεχείς θεσμικές εκπτώσεις και παρεκτροπές δείχνουν την αγωνία για την παραμονή στην εξουσία, η οποία από σήμερα αποτελεί τον υπ’ αριθ. 1 και μάλλον μοναδικό στρατηγικό στόχο των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ.
Στους μήνες που απομένουν έως την λήξη της θητείας της ή την προγραμματισμένη λήξη του μνημονίου είναι σαφές, από τις υπάρχουσες ενδείξεις, ότι θα επιχειρήσει τα πάντα.
Ομως η ουσία και η πραγματικότητα είναι πως για να φτάσουμε έως εδώ, το κατάστιχο με τις αμαρτίες και τα παραπτώματα της κυβέρνησης Τσίπρα - Καμένου, έχει γεμίσει.
Οσο και να θέλει κανείς να ξεχάσει δεν θα μπορεί. Και η έξοδος στις αγορές δεν θα ενδιαφέρει κανέναν, όταν έλθει η ώρα της κάλπης.