Η μεγαλύτερη και πλέον συμπαγής μάζα εκλογικών πελατών του Αλέξη Τσίπρα και της ομάδας του θα πρέπει να αποδεχθούν διαδικασίες που τους κάνουν να αρρωσταίνουν και από εδώ και πέρα μόνο στοίχημα μπορεί να βάλει κανείς για το αν ο ΣΥΡΙΖΑ θα κάνει το μεγάλο άλμα.

Κατά τα διαφαινόμενα, ό,τι κι αν συμβεί στα υπόλοιπα πεδία της αξιολόγησης του προγράμματος, η άλλη αξιολόγηση, αυτή των δημοσίων υπαλλήλων θα είναι το μεγάλο αγκάθι και η πρόφαση για οτιδήποτε ακολουθήσει.

Ολα αυτά θα συντελούνται υπό την πίεση του χρόνου και όπως άλλωστε έχει ήδη διαμηνύσει ο Τσακαλώτος (το κάνει κάθε φορά...), αν δεν κλείσει η αξιολόγηση τον Νοέμβριο καήκαμε.

Οσο όμως όλα αυτά (δεν) θα συμβαίνουν, θα εξελίσσεται η διαδικασία για την ανασυγκρότηση της Κεντροαριστεράς.

Υπό την  προϋπόθεση ότι δεν θα εξελιχθεί σε φάρσα ή φαρσοκωμωδία, η παράμετρος αυτή σε συνδυασμό με την φθορά του Τσίπρα και την  περαιτέρω φθορά που θα υφίσταται ειδικώς αν τεθεί και ζήτημα επίσπευσης κάποιων νέων μέτρων και περικοπών, αποτελεί κεντρικό στοιχείο για τις αποφάσεις και τους σχεδιασμούς της κυβέρνησης.

Αν η Κεντροαριστερά ενωθεί και εμφανίσει δημοσκοπική δυναμική, ένα σενάριο φέρει τον Τσίπρα να αναζητεί διέξοδο το συντομότερο δυνατόν. Και να παραδίδει την καυτή πατάτα στον Μητσοτάκη και την Κεντροαριστερά, την οποία ονειρεύεται να καταγγείλει ως δεκανίκι της Δεξιάς.

Η πολιτική βεβαίως δεν γίνεται με σενάρια, όμως η ένταση που καλλιεργεί η κυβέρνηση θυμίζει ολοένα και περισσότερο προεκλογικό κλίμα - όσο κι αν ο βασικός της στόχος είναι να συσπειρώσει κάποιον κόσμο εν όψει των πρώτων δημοσκοπήσεων του φθινοπώρου.

Οποιον και αν συσπειρώσει, θα πρέπει να τον σύρει και στην κάλπη για να τον ψηφίσει. Και όσο θα καθυστερεί, τόσο θα αυξάνει τις πιθανότητες της εκλογικής συντριβής του.