Είναι κάτι που βλέπουν μόνο κάποιοι στον ΣΥΡΙΖΑ, ο Βαξεβάνης, ο Καμμένος και κάποιοι τηλεπαρουσιαστές.

Γιατί το σκάνδαλο έχει εξελιχθεί σε μία άνευ προηγουμένου κοινοβουλευτική κωμωδία. Μάλλον οι Monty Python θα ζήλευαν το σενάριο και ίσως η εκτέλεση να μην διέφερε και πολύ από αυτά που εκτυλίσσονται σε αυτήν την οιονεί επιτροπή προκαταρτικής εξέτασης.

Κατηγορίες κατασκευάστηκαν και αυθαιρέτως αποδόθηκαν, όμως μάρτυρες δεν θέλουν να καλέσουν. Τα μέλη της αντιπολίτευσης αποχώρησαν. Τελικά εμφανίστηκαν να κάνουν τεράστια παραχώρηση και να καλέσουν σε ακρόαση τους εμπλεκόμενους. Οι οποίοι αρνούνται να παραστούν.

Και τελικά, παραμένουν οι εκπρόσωποι του ΣΥΡΙΖΑ και των ΑΝΕΛ να τα λένε μονάχοι τους και μεταξύ τους. Με έναν νέο όρκο συμβίωσης «μέχρι το τέλος».

Αυτό που διαπιστώνεται και με αυτά τα κρούσματα είναι η θορυβώδης κατάρρευση κάθε κυβερνητικού στρατηγήματος. Αν κάτι διαρκέσει έστω και λίγες ημέρες, μπορούν να θεωρούν τους εαυτούς τους τυχερούς. Ούτως ή άλλως όμως, το πόσο θα διαρκέσει τι εξαρτάται από άλλους.

«Βλέποντας και κάνοντας» είναι το ανομολόγητο κυβερνητικό δόγμα και «δεν τραβάει ο Κυριάκος» η κρυφή τους ελπίδα. Όλοι έχουν δικαίωμα στο όνειρο.

Κάποια στιγμή όλα τα ωραία τελειώνουν, όσο και αν Καμμένος και Τσίπρας ορκίζονται αιώνια πίστη στον κοινό σκοπό. Όπως όλα δείχνουν, όμως, όταν έλθει η ώρα, οι δύο κυβερνητικοί εταίροι θα θυμηθούν αναγκαστικά τον Στράτο Διονυσίου και θα σιγοτραγουδούν:

«Σαν δυο τρένα που ανταμώσαν ένα βράδυ
και χαθήκανε ξανά μες στο σκοτάδι
για άλλους δρόμους χωριστά,
τόσο λίγη κι η αγάπη η δική μας,
ένα τέλος πριν αρχίσει η ζωή μας
κι ένα δάκρυ στη ματιά.

Τελειώσαμε και μείναμε μονάχοι
όλα κι αν τα δώσαμε.
Για μια νύχτα ήταν μόνο η αγάπη
κι έτσι τελειώσαμε.

Κι αν μοιράσαμε για λίγο την ελπίδα
κι αν σου έδωσα αγάπη και σου πήρα,
ήταν μόνο μια βραδιά.
Ξέχασέ τα όσα είπες κι όσα είπα•
αφού όνειρα δεν είχες και δεν είχα
έμεινε άδεια η καρδιά.

Τελειώσαμε και μείναμε μονάχοι
όλα κι αν τα δώσαμε.
Για μια νύχτα ήταν μόνο η αγάπη
κι έτσι τελειώσαμε»...