Ορθώς συζητήθηκε και ορθή η κριτική. Το να χρησιμοποιείς ως κομματικό γραφείο και ως ταβέρνα την έδρα της κυβέρνησης δεν είναι και ό,τι πιο ορθό και κομψό.
Φυσικά έχει προηγηθεί κάτι ανάλογο και παλαιότερα, όταν ο κ. Τσίπρας είχε δεξιωθεί στο Μαξίμου όλον τον θίασο ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ. Τότε που έπαιζε πιάνο ο Ζουράρις και έγερναν πάνω σε αυτό οι βουλευτές και οι βουλευτίνες της κυβερνητικής πλειοψηφίας σιγοτραγουδώντας...
Δεν σημαίνει όμως και τίποτε αυτό, η επανάληψη δεν νομιμοποιεί την παρατυπία.
Αν υποθέσει κάποιος ότι τέτοιου είδους συμπεριφορές και πρωτοβουλίες είναι απλώς ενδεικτικές της νοοτροπίας που κυριαρχεί στα κυβερνητικά γραφεία της κυβέρνησης, προφανώς και θα πρέπει να αποδεχθεί ότι για λίγους μήνες ακόμη, αυτά θα βλέπουμε. Το Μέγαρο Μαξίμου το θεωρούν ιδιοκτησία τους, ή έστω πιστεύουν ότι είναι κάτι σαν νοικιασμένη έπαυλη και κάνουν εκεί μέσα ό,τι θέλουν.
Με αυτά ως δεδομένα, ας σταθούμε σε κάτι άλλο. Στο θέμα της αισθητικής.
Η αισθητική της κυβερνώσας Αριστεράς περιλαμβάνει το στήσιμο ενός… γαμήλιου τραπεζιού στην βεράντα του Μαξίμου. «Γιατί όχι, βρε αδερφέ; Ήλιο έχει, ωραία θέα έχει, ας αράξουμε με την Μυρσίνη και τον Πελεγρίνη», θα μπορούσε να έχει σκεφτεί κάποιος.
Και το έκαναν. Εστρωσαν τραπέζι και άραξαν. Θα μπορούσαν να το έχουν σώσει με μία κουβέντα στους εσωτερικούς χώρους, στο όρθιο, με ένα κρασί και μια πορτοκαλάδα. Αλλά όχι, δεν τους άρεσε και δεν αρκούσε.
Η αισθητική της κυβερνώσας Αριστεράς επέτρεψε σε αυτό το πλαίσιο και στον Πρωθυπουργό ο οποίος δέχθηκε τους υποψήφιους του κόμματός του στο Μέγαρο Μαξίμου, δηλαδή στον επαγγελματικό του χώρο, να εμφανιστεί με μπορντό ζακετάκι. Λες και πήγαινε εκδρομή με τον εξωραϊστικό σύλλογο της γειτονιάς του ή λες και μόλις είχε σηκωθεί από την σιέστα του. Χαλαρός και άνετος, αφού τσίπουρα και μπύρες και έπιναν…
Το δυστύχημα είναι ότι όλα αυτά τείνουν να θεωρούνται λεπτομέρειες. Δεν είναι όμως. Είναι απολύτως ενδεικτικά για το πώς γίνονται αντιληπτοί ρόλοι, θέσεις, πρωτόκολλα και υποχρεώσεις, για το πώς περιφρονούνται αρχές και αξίες.
Και πάντως, υπάρχει και μία απορία. Θα τραπεζώσει ο κ. Τσίπρας και τους υπόλοιπους υποψήφιους του κόμματός του, όταν τους ανακοινώσει; Αν δεν το κάνει θα είναι μεγάλη αδικία…