Οι μεν κλήθηκαν να αντιμετωπίσουν τις συνέπειες μίας θεομηνίας, να συντονίσουν ενέργειες, υπηρεσίες και μηχανισμούς και να αναλάβουν τις πρωτοβουλίες για την αποκατάσταση ζημιών, την στήριξη των πληγέντων και την οικονομική ενίσχυση όσων βρεθούν σε ανάγκη.

Οι δε κλήθηκαν απλώς να σχολιάσουν. Δεν ήταν υποχρεωμένοι να το κάνουν, αλλά το έκαναν.

Η αποτελεσματικότητα της κυβέρνησης θα κριθεί. Πάντως η ανταπόκριση ήταν άμεση και εν πάση περιπτώσει, στην θέση ενός εκ των αρμοδίων υπουργών βρίσκεται ένα πρόσωπο που ξέρει καλά την δουλειά. Ο Μιχάλης Χρυσοχοΐδης είναι γνωστό σε πολλούς ότι δίνει στην πολιτική προστασία σχεδόν το ίδιο βάρος με την αντιμετώπιση της τρομοκρατίας.

Την ίδια στιγμή, το σχόλιο της αξιωματικής αντιπολίτευσης ήταν αντάξιο των προσδοκιών που δημιούργησε η θητεία του ΣΥΡΙΖΑ στην διακυβέρνηση της χώρας.

Και ενδεικτικό μίας νοοτροπίας, ενός ύφους και μίας αντίληψης, η οποία όσο κι αν βαυκαλίζονται διάφοροι «προοδευτικοί», δεν πρόκειται να αλλάξει ποτέ.

Η αρχή έγινε από τον ίδιο τον Αλέξη Τσίπρα, ο οποίος εξέφρασε τα συλλυπητήριά του, αλλά έσπευσε να προσθέσει:

«Αυτές οι στιγμές δεν είναι για πολιτική εκμετάλλευση. Τουλάχιστον εγώ δεν θα το κάνω πότε». Τι ήθελε να πει με αυτήν την φράση; Μήπως απλώς αποκάλυψε ότι ο πειρασμός του για πολιτική εκμετάλλευση ήταν μεγάλος, αλλά τελικά συγκρατήθηκες; Ή μήπως ήθελε να υπονοήσει ότι εκείνος δεν πρόκειται να κάνει ό,τι έκαναν οι πολιτικοί του αντίπαλοι με αφορμή την τραγωδία στο Μάτι, πέρυσι τέτοια εποχή;

Δυστυχώς για εκείνον, οι δύο καταστροφές δεν έχουν καμία σχέση μεταξύ τους.

Και δυστυχέστερα, ούτε μία ώρα αργότερα ακολούθησε μία ανακοίνωση – μνημείο από τον ΣΥΡΙΖΑ για την θεομηνία της Χαλκιδικής. Στις πέντε φράσεις της εκφράζονταν επίσης τα συλλυπητήρια του κόμματος, οι ανησυχίες για την κλιματική αλλαγή και εν τέλει, τα απωθημένα του ΣΥΡΙΖΑ.

Η ανακοίνωση καταλήγει με τις εξής εξυπνακίστικες αναφορές:

«Ελπίζουμε, αυτή τη φορά, η συζήτηση να γίνει με σοβαρότητα και νηφαλιότητα, χωρίς τις πολιτικές σκοπιμότητες που ζήσαμε σε αντίστοιχες περιπτώσεις στο πρόσφατο παρελθόν. 

 »Άλλωστε, η Χαλκιδική, ως γνωστόν, δεν βρίσκεται στην Αττική, οπότε, ευτυχώς,  αυτή τη φορά δεν θα ρίξουν στον περιφερειάρχη το ανάθεμα των ευθυνών για τις χαμένες ζωές».

Πάλι καλά που δεν έγραψαν και ότι ευτυχώς που ο περιφερειάρχης δεν είναι γυναίκα, καθώς η Ρένα Δούρου έχει δηλώσει ότι και γι’ αυτό την κατηγορούσαν μετά την τραγωδία στο Μάτι…

Οι φράσεις αυτές ίσως να μην έχουν τόση αξία ως προς το πολιτικό τους περιεχόμενο. Εχουν όμως αξία ως ενδείξεις για το είδος της αντιπολίτευσης που θέλει να ασκήσει ο ΣΥΡΙΖΑ. Και κυρίως ως αποδείξεις της πραγματικής ψυχοσύνθεσης του.

Ποιος πολιτικός μετασχηματισμός και ποια σοσιαλδημοκρατική μετάλλαξη; Πρώτα βγαίνει η ψυχή και μετά το χούι…