Με πρωταγωνιστή τον ΣΥΡΙΖΑ και την ηγεσία του, καταγγέλλεται επιστροφή στον σκοταδισμό, αναβίωση του παρακράτους της Δεξιάς, αυταρχισμός, οτιδήποτε άλλο μπορεί να φανταστεί ένα «προοδευτικό» μυαλό.
Ο τρόπος με τον οποίο διεξάγεται η συζήτηση είναι ούτως ή άλλως αδιέξοδος. Και οι παρεμβάσεις υπουργών της κυβέρνησης, εν τη αγωνία τους μήπως και δεν σταθούν στο ύψος των προοδευτικών πολιτικών προδιαγραφών τους, δεν βοήθησε την κατάσταση.
Και πάλι είμαστε εκτός θέματος. Συζητούμε για το αν είναι καλός ένας ισχύων νόμος με βάση τον οποίο χαρακτηρίζονται οι ταινίες «κατάλληλες» ή «ακατάλληλες». Και επειδή κάποιοι θεωρούν ότι δεν είναι καλός, επειδή είναι παλιός, πιστεύουν και διακηρύττουν ότι δεν πρέπει και να εφαρμοστεί. Και αυτοί μιλούν στο όνομα της δημοκρατίας και του προοδευτισμού.
Τα πράγματα είναι πολύ πιο απλά από ό,τι νομίζουμε. Όσο ένας νόμος ισχύει, πρέπει να εφαρμόζεται. Αν σε κάποιον ή κάποιους δεν αρέσει, δεν σημαίνει απολύτως τίποτε. Σε κάποιους άλλους αρέσει, ή από άλλους αναγνωρίζεται η χρησιμότητά του και ας μην τους αρέσει.
Με βάση αυτά, όταν η αστυνομία καλείται από κάποιους πολίτες οι οποίοι καταγγέλλουν παράβαση του νόμου, οφείλει να προσέλθει, να διαπιστώσει, να πράξει τα δέοντα. Οι αγανακτισμένοι προοδευτικοί τι θα έλεγαν ως προς την εφαρμογή του νόμου, αν ένα από τα ανήλικα τέκνα τους περιερχόταν σε κωματώδη κατάσταση από το αλκοόλ σε κάποιο μπαρ, όπου απαγορεύεται η είσοδος ανηλίκων και η κατανάλωση αλκοόλ; Δεν θα αγανακτούσαν επειδή δεν εφαρμόστηκε ο νόμος από τους υπεύθυνους του καταστήματος;
Ως προς το όριο της ενηλικίωσης και την άποψη ότι «τα 17χρονα ψηφίζουν, πώς είναι δυνατόν να μην μπορούν να δουν μία ταινία;», η απάντηση είναι ότι εκείνοι που τους έδωσαν δικαίωμα ψήφου όφειλαν να έχουν τροποποιήσει και όλες τις σχετικές νομικές διατάξεις με τις οποίες ορίζεται ποιος είναι ενήλικας και ποιος όχι.
Ως προς την ουσία την ίδια: Γνωρίζουν όλοι αυτοί που έχουν ξεσηκωθεί ότι η πρεμιέρα της συγκεκριμένης ταινίας στις ΗΠΑ, δόθηκε με αστυνομικούς να περιπολούν στις πόλεις υπό τον φόβο ότι προτρέπει σε βία και άλλες εκδηλώσεις;
Γνωρίζουν επίσης ότι η ταινία είναι «rated R», δηλαδή κατάλληλη για άνω των 17 ετών; Γνωρίζουν ότι σχεδόν όλες οι ταινίες του Ταραντίνο, του Σκορσέζε και άλλων είναι έτσι χαρακτηρισμένες εν γνώσει των δημιουργών τους ότι θα χάσουν μερικές χιλιάδες ή και εκατομμύρια θεατές;
Πιθανόν να μην γνωρίζουν όλοι αυτοί τίποτε από όλα αυτά και να μην τους νοιάζει.
Επειδή όμως όλα αυτά είναι ενδεικτικά μίας στρεβλής και διαβρωτικής νοοτροπίας, η κυβέρνηση σήμερα και με αφορμή όλα αυτά, έχει ένα χρέος και μία ευκαιρία.
Να αντιπαρέλθει τέτοιου είδους αντιλήψεις μπας και περισωθεί τίποτε σε αυτήν την χώρα.