ΕΚΤΥΠΩΣΗ
Εκτύπωση αυτής της σελίδας

Το «ΚΚΕ του Κέντρου» είναι εδώ

01:23 - 26 Νοε 2019
Ακούγοντας κανείς – όσοι άκουσαν – την Φώφη Γεννηματά και παρακολουθώντας το Σαββατοκύριακο στο συνέδριο του ΠαΣοΚ, διαπίστωνε αυτό που πολλοί υποπτεύονται εδώ και καιρό: το ΠαΣοΚ τελείωσε, ολοκλήρωσε την διαδρομή του και τώρα απλώς αναμένει τις εξελίξεις, τις οποίες με κανέναν τρόπο δεν μπορεί να καθορίσει.

Ποιος ακριβώς ήταν ο λόγος διεξαγωγής του συνεδρίου;

Πολιτικά κείμενα δεν υπήρχαν, συζητήσεις για τον πολιτικό προσανατολισμό και τις επιδιώξεις δεν έγιναν και το μόνο θέμα προς συζήτηση ήταν η αλλαγή καταστατικού. Με βάση αυτήν και όπως ψηφίστηκε, ένα κυρίως ζήτημα διευθετήθηκε: το ΠαΣοΚ πλέον ετεροκαθορίζεται από το ΚΙΝΑΛ. Όποιος είναι πρόεδρος του δεύτερου είναι de jure και de facto και του πρώτου.

Συνεπώς, η Φώφη Γεννηματά ως πρόεδρος του ΚΙΝΑΛ παραμένει και πρόεδρος του ΠαΣοΚ έως και το 2021.

Αυτός ήταν ο στόχος του συνεδρίου και αυτός επετεύχθη, δίχως ενδεχόμενο και πιθανότητα να συμβεί κάτι άλλο. Υπό αυτό το πρίσμα, αυτό μπορεί και να ήταν το τελευταίο συνέδριο του ΠαΣοΚ.

Από εκεί κι έπειτα η ζωή συνεχίζεται. Μέχρις ότου γίνουν οι επόμενες εκλογές, ή υπό την αίρεση άλλων πολιτικών εξελίξεων στους γειτονικούς πολιτικούς χώρους, οι οποίες είτε θα ωφελήσουν εξ αντανακλάσεως το ΚΙΝΑΛ-ΠαΣοΚ, είτε θα το πλήξουν βαριά και οριστικά.

Κατά τα λοιπά, η βάσιμη και δικαιολογημένη κριτική και οι πολιτικές αναζητήσεις του Παύλου Γερουλάνου και του Νίκου Ανδρουλάκη έρχονται αντιμέτωπες με την σκληρή πραγματικότητα. Ο μεν πρώτος δεν είναι βουλευτής, ο δε δεύτερος είναι πολύ μακριά από την κεντρική πολιτική σκηνή. Και οι δύο μοιραία είναι αναγκασμένοι να παρακολουθούν την Φώφη Γεννηματά και την λεγόμενη ηγετική ομάδα του ΚΙΝΑΛ και να αναμένουν την επόμενη ευκαιρία τους. Μπορεί και να τους δοθεί, μπορεί όμως και να είναι ήδη αργά.

Ο μόνος που μέχρι στιγμής δικαιώνεται απολύτως από όλα αυτά είναι ο Βαγγέλης Βενιζέλος: το «ΚΚΕ του Κέντρου», για το οποίο έχει μιλήσει εδώ και καιρό, είναι εδώ. Ένα κομμα βολεμένο σε ένα ποσοστό εισόδου στην Βουλή, με στελέχη και βουλευτές να υπερασπίζονται καρέκλες, γραφεία, σφραγίδες και κρατικές επιχορηγήσεις και με άλλα, πρώην στελέχη του σε κυβερνητικές θέσεις στην κυβέρνηση Μητσοτάκη.

Ήταν όλα αυτά μία νομοτελειακή εξέλιξη; Ή θα μπορούσαν τα πράγματα να έχουν γίνει αλλιώς; Η θεωρητική απάντηση είναι ναι.

Όμως μία τέτοια συζήτηση στην πολιτική δεν έχει απολύτως καμία αξία. Όλα γίνονται όπως γίνονται για κάποιον λόγο…

Τελευταία τροποποίηση στις 17:27 - 26 Νοε 2019
Copyright © 1999-2024 Premium S.A. All rights reserved.