Με την απόφασή της να παρέμβει προκειμένου να μην υποβιβαστούν ο ΠΑΟΚ και η Ξάνθη, έπειτα από την σχετική εισήγηση της Επιτροπής Επαγγελματικού Αθλητισμού, λόγω πολυιδιοκτησίας, συλλαμβάνεται ανακόλουθη ως προς μία κεντρική της δέσμευση.
Η παρέμβαση αυτή, σύμφωνα με ανακοίνωση δε του κυβερνητικού εκπροσώπου, κατόπιν εντολής και απόφασης του Πρωθυπουργού, δημιουργεί πολύ κακά προηγούμενα.
Αλλάζει ένας ισχύων νόμος, προκειμένου, σύμφωνα με την κυβερνητική ανακοίνωση, να αποτραπεί ένας εθνικός διχασμός (!) σε μία περίοδο κρίσιμη για τα εθνικά θέματα.
Πολλές υπερβολές για την αιτιολόγηση μίας απόφασης, η οποία προφανώς και ελήφθη με φθηνά, πολιτικάντικα κριτήρια. Σημειωτέον, αυτά αφορούν και την αντιπολίτευση, η οποία απλώς υπευκφεύγει και απέχει, δεν τολμά καν να καταψηφίσει...
Ισχυρίζεται η κυβέρνηση ότι δεν εκβιάζεται.
Ακόμη και αν είναι έτσι και η απόφαση δεν είναι αποτέλεσμα εκβιασμού από μία ομάδα οργανωμένων συμφερόντων - εν προκειμένω οπαδών και διοίκησης μίας ποδοσφαιρικής ομάδας - συμβαίνει κάτι ενδεχομένως χειρότερο: η κυβέρνηση φοβάται τις αντιδράσεις αυτών των ομάδων και πράττει το αδιανόητο. Αλλάζει την νομοθεσία επί το ηπιότερο, προκειμένου να προλάβει τους έξαλλους ΠΑΟΚτζήδες, που θα έκλειναν τους δρόμους, θα έκοβαν την Ελλάδα στα δύο, θα έκαναν επανάσταση ή ποιος ξέρει τι…
Το πιο χαριτωμένο δε από όλα, είναι ότι ακόμη και εν όψει των ηπιότερων ρυθμίσεων, ο ΠΑΟΚ εξακολουθεί να διαμαρτύρεται και να απειλεί, επειδή παρά την αποφυγή του υποβιβασμού, με την αφαίρεση των βαθμών χάνει κάθε ελπίδα να κερδίσει το πρωτάθλημα.
Και την ίδια στιγμή, προκαλούνται οι έντονες αντιδράσεις του Ολυμπιακού, ο οποίος καταγγέλλει ότι η κυβέρνηση υποκύπτει σε εκβιασμούς.
Με λίγα λόγια, προσπαθώντας τάχα να αποτρέψει έναν κοινωνικό διχασμό, η κυβέρνηση κάνει τα εξής: παρεμβαίνει στο έργο της δικαιοσύνης, αλλάζει κατά τρόπο εξόφθαλμο και φωτογραφικό την ισχύουσα νομοθεσία, εξακολουθεί να έχει δυσαρεστημένο τον ΠΑΟΚ, εξοργίζει τον Ολυμπιακό και δημιουργεί ένα πολύ κακό προηγούμενο.
Η λογική της αλλαγής της νομοθεσίας, με στάθμιση του υψηλότερου αγαθού της κοινωνικής ειρήνης, που σταματά όμως; Γιατί αυτό να περιορίζεται μόνο στο ποδόσφαιρο και να μην επεκταθεί σε όλα τα πεδία; Και εν τέλει, δεν είναι αυτό μία σπίθα γενικού ξεχαρβαλώματος; Για να μην συζητήσουμε για την εξυγίανση του ελληνικού ποδοσφαίρου…
Ενδεχομένως όλα αυτά να είναι απλώς και δυστυχώς μία φωτογραφία της θλιβερής ελληνικής κοινωνίας. Η οποία είναι τάχα έτοιμη να διχαστεί για τον ΠΑΟΚ, την Ξάνθη και τον Ολυμπιακό και η οποία πρέπει να κατευνάζεται με αθέμιτες εν τέλει παρεμβάσεις και κατά παραγγελία νομοθέτηση.
Αξίζει εδώ να αναλογιστεί κανείς ότι για παρεμφερείς λόγους σε άλλες χώρες έχουν υποβιβαστεί ομάδες όπως η Γιουβέντους ή η Μαρσέιγ, δίχως να σκεφτεί κανείς ότι η Ιταλία ή η Γαλλία θα χωριστούν στα δύο.
Αν αυτή είναι η πραγματικότητα της Ελλάδας, τότε η χώρα αυτή είναι ουσιαστικά μη κυβερνήσιμη…