ΕΚΤΥΠΩΣΗ
Εκτύπωση αυτής της σελίδας

Από την Cosco στην Microsoft, το ελληνικό «σύννεφο» προς το μέλλον

05:22 - 06 Οκτ 2020
Καλώς ή κακώς, έπειτα από σχεδόν ενάμιση χρόνο διακυβέρνησης Μητσοτάκη, ο τομέας στον οποίο φαίνεται ότι η χώρα πραγματοποιεί άλματα (για τα δεδομένα της των τελευταίων ετών), είναι ο ψηφιακός εκσυγχρονισμός της.

Εκεί συντελέστηκαν καθοριστικά βήματα στην αρχή της πανδημίας και από την εξέλιξη στο συγκεκριμένο πεδίο εξαρτώνται πολλά και πολυδιάστατα. Μεταξύ των άλλων και η αλλαγή του αναχρονιστικού και δυσλειτουργικού δημόσιου τομέα.

Υπό αυτές της συνθήκες, η ανακοίνωση της επένδυσης-μαμούθ της Microsoft για την δημιουργία τριών μονάδων αποθήκευσης δεδομένων (data centers) στην Αττική, ούτε τυχαία είναι, ούτε απλώς «μία ακόμη επένδυση».

Πρόκειται για στρατηγική απόφαση και σχέδιο, το οποίο μπορεί να είναι ουσιαστικό εφαλτήριο για την ταχεία κάλυψη του χάσματος του χωρίζει τη χώρα από τον διεθνή ανταγωνισμό.

Τα data centers είναι η καρδιά του cloud, της σημερινής βάσης λειτουργίας του νέου, παγκόσμιου ψηφιακού περιβάλλοντος.  Πρόκειται για υποδομές αποθήκευσης και την ανταλλαγής ενός τεράστιου όγκου πληροφοριών, δεδομένων και εφαρμογών που χρησιμοποιούνται καθημερινώς από επιχειρήσεις αλλά και από το κράτος. Ζητούμενο είναι η βελτίωση της παροχής υπηρεσιών, στην μέγιστη δυνατή ταχύτητα.

Η επένδυση αυτή και το άλμα που προμηνύεται, θα πρέπει να αντιμετωπιστεί και υπό ένα διαφορετικό πρίσμα. Δεδομένου ότι η διαχείριση δεδομένων βρίσκεται στον πυρήνα της συζήτησης για την μορφή και τις προκλήσεις των σύγχρονων δημοκρατιών, η επιλογή της Ελλάδας από έναν κολοσσό όπως η Microsoft για το συγκεκριμένο πεδίο, έχει και πολιτική διάσταση.

Θα πρέπει όμως να συνδυαστεί και με τα όσα συμβαίνουν ή δρομολογούντα στους άλλους τομείς αιχμής της σύγχρονης παγκόσμιας οικονομίας: τις μεταφορές και τα logistics και την νέα ενέργεια.

Στο μεν πρώτο πεδίο, η χώρα έχει λάβει εδώ και χρόνια διαπιστευτήρια, είτε με την γιγαντιαία επένδυση – μαμούθ της Cosco, είτε με τις επενδύσεις στο λιμάνι της Θεσσαλονίκης, είτε με την στρατηγική αναβάθμιση του λιμανιού της Αλεξανδρούπολης, έστω και για στρατιωτικούς σκοπούς. Η θέση της ως πύλη και διαμετακομιστικός κόμβος της Νοτιοανατολικής Ευρώπης είναι αναβαθμισμένη, τα όσα δρομολογούνται στην περιοχή προμηνύουν συνέχεια.

Στο δεύτερο πεδίο, υπάρχουν πολλά ζητήματα και εκκρεμότητες, αλλά μοιάζει μάλλον αδύνατο να ανακοπεί η πορεία προς τον ενεργειακό εκσυγχρονισμό και  την μετάβαση στη νέα εποχή.

Μέσα στο ζοφερό περιβάλλον των τελευταίων ετών, την υστέρηση της περιόδου της οικονομικής κρίσης και τα προβλήματα που προκαλεί παγκοσμίως η πανδημική κρίση, η αναβάθμιση της Ελλάδας στον παγκόσμιο χάρτη των επενδύσεων αιχμής, διαμορφώνει για πρώτη φορά έπειτα από μία δεκαπενταετία μία εικόνα δυναμική για τη χώρα. Της δίνει την ευκαιρία να επιδιώξει ένα success story πρωτοφανών διαστάσεων, να αλλάξει με ταχύτητα και να απεγκλωβιστεί από ένα μοντέλο ανάπτυξης, το οποίο ανήκει σε προηγούμενες δεκαετίες.

Στην ουσία πρόκειται για ένα πρώτο αξιόπιστο δείγμα μίας εθνικής στρατηγικής, ταιριαστής με την εποχή και αντάξια των προκλήσεων.

Όσο όμως όλα αυτά ακούγονται όμορφα, υπάρχει μία μείζων πρόκληση για όλους: με ό,τι αυτό συνεπάγεται σε περιφερειακές και συμπληρωματικές μεταρρυθμίσεις, δεν υπάρχει κανένα περιθώριο αποτυχίας.

Copyright © 1999-2024 Premium S.A. All rights reserved.