Με μία πορεία ασυναρτησίας γενικά, με την οποία την βγάζαμε σήμερα, υποθηκεύοντας το αύριο και χωρίς συνέχεια με το χθες. Κάπως έτσι πορευόμασταν ως τώρα, χωρίς να έχουμε συναίσθηση ότι θα φτάσουμε κάποια στιγμή σε αδιέξοδα, αν δεν έχουμε ήδη φτάσει. Φυσικά δεν πρόκειται να αλλάξει η ελληνική εικονική πραγματικότητα με προγραμματισμένες μεταρρυθμίσεις,με αλλαγή νοοτροπίας ή ακόμη περισσότερο,με πολιτικές αποφάσεις και σχετική συναίνεση της κοινωνίας. Οι όποιες αλλαγέςθα προέλθουν από την πραγματικότητα που ισχύει για όλους τους άλλους και θα επιβληθεί σταδιακά με το στανιό και εδώ, αφού βέβαια προηγουμένως δούμε τον...Χριστό φαντάρο. Προς το παρόν, αδιάψευστη απόδειξη της εικονικής πραγματικότητας μέσα στην οποία ζούμε και κινούμαστε είναι και ο προϋπολογισμός που κατέθεσε φέτος στη Βουλή η κυβέρνηση.
Είναι αλήθεια ότι ανέκαθεν οι προϋπολογισμοί στην Ελλάδα στηριζόντουσαν σε υπερτιμημένα έσοδα και υποτιμημένες δαπάνες.Δηλαδή κάτι ανάλογο με αυτό που έγινε με τις ανταλλαγές ακινήτων μεταξύ Δημοσίου και Μονής Βατοπεδίου. Ο φετινός όμως προϋπολογισμός ξεπέρασε κάθε προηγούμενο και αποτελεί τρανταχτό παράδειγμα εικονικής πραγματικότητας, σε σημείο που κανείς να μην τον παίρνει στα σοβαρά. Ούτε ο κ. Αλογοσκούφης και η κυβέρνηση που τον κατέθεσε, ούτε τα κόμματα της Αντιπολίτευσης για να φωνάξουν κάπως περισσότερο, ούτε φυσικά οι παράγοντες της αγοράς και της κοινωνίας που τα μεγέθη του τους αφορούν. Πρόκειται για ένα χαρτί, χωρίς καμία υπόσταση, όχι φυσικά μόνο εξαιτίας της διεθνούς κρίσης που δεν ξέρουμε που θα μας βγάλει. Αν μας βγάλει πουθενά και δεν βουλιάξουμε στο μεταξύ.
Το κύριο χαρακτηριστικό αυτού του προϋπολογισμού είναι τα ακατάληπτα μεγέθη του. Προβλέπει ρυθμό ανάπτυξης πάνω από 2,5%, όταν όλοι είναι με κομμένη την ανάσα, μήπως και κατορθώσουμε να κρατηθούμε πάνω από το 0%, με πραγματικά στοιχεία βέβαια και όχι με στοιχεία Κοντοπυράκη. Προβλέπει αύξηση των δημοσίων επενδύσεων, αλλά η σύγκριση γίνεται με το προσχέδιο του προϋπολογισμού που είχε κυκλοφορήσει και όχι με τον περυσινό. Το σημαντικότερο όμως είναι η προβλεπόμενη αύξηση των εσόδων πάνω από 10%, αν δεν κάνω λάθος. Από πού προκύπτει αυτό μόνο ο μάγος Χουντίνι θα μπορούσε να μας το πει, αλλά δεν ζει πια. Από την μόνιμη φαντασίωση του περιορισμού τηςφοροδιαφυγής, ή από την ραγδαία ανάπτυξη της χώρας, από τους τζίρους και τις δουλειές των αυτοαπασχολούμενων, η από τα μεγάλα κέρδη των μεγάλων και των μικρομεσαίων; Η μήπως από την αύξηση της κατανάλωσης, ενώ ήδη κλαίνε οι πάντες;
Είναι φανερό ότι αυτός ο προϋπολογισμός είναι σαν να μην κατατέθηκε ποτέ και η χώρα θα βαδίσει φέτος στα τυφλά. Και ας πασχίζει ο πρωθυπουργός να μας πείσει ότι πρέπει να προτιμήσουμε την υπευθυνότητα που υποτίθεται ότι εκφράζει ο ίδιος αντί της ανευθυνότητας που υποτίθεται ότι εκφράζουν οι άλλοι. Φανταστείτε σε τι εικονική πραγματικότητα ζει ο ίδιος!
Αγγελος Στάγκος
[email protected]