Με λίγα λόγια τις τελευταίες ημέρες ασχολήθηκε από υποχρέωση με την διαδικασία της συζήτησης και της ψήφισης ενός προϋπολογισμού που όλοι γνωρίζουν ότι δεν πρόκειται να εκτελεστεί. Η ίδια η κυβέρνηση το έχει σαφώς υπονοήσει δια στόματος κ. Αλογοσκούφη, ο κ. Καραμανλής έχει αφήσει να εννοηθεί ότι θα προσπαθήσει να αλλάξει την οικονομική πολιτική από το νέο χρόνο και είναι γνωστό σε όλους ότι το κεντρικό σημείο του θρυλούμενου ανασχηματισμού είναι η αλλαγή του υπουργού Εθνικής Οικονομίας. Όχι ότι η αλλαγή του κ. Αλογοσκούφη είναι σίγουρη, αλλά αυτό είναι το ζητούμενο από το σύμπαν της Νέας Δημοκρατίας για να έχει νόημα ο ανασχηματισμός. Το ερώτημα είναι ποιος θα ορισθεί να τον διαδεχθεί, αν υπάρξει κάποιος που θα δεχθεί, τους δύσκολους αυτούς καιρούς.
Υπάρχει όμως και ένα ακόμη ενδεχόμενο, που αν συμβεί, θα ανατρέψει εντελώς τα στοιχεία του προϋπολογισμού που μόλις ψηφίστηκε με χειροκροτήματα και πανηγυρισμούς από την πλειοψηφία της Βουλής. Στα χάλια που βρίσκεται η ελληνική οικονομία, ο κίνδυνος της αναγκαστικής προσφυγής στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο είναι μεν μακρινός, αλλά όχι και απίθανος. Και είναι μακρινός και όχι άμεσος μόνο και μόνο γιατί η Ελλάδα είναι στην ΟΝΕ και η ΟΝΕ απεργάζεται λύσεις για να μην καταρρεύσουν Ελλάδα και Ιταλία (κυρίως η Ιταλία τους ενδιαφέρει),γιατί σε αυτή την περίπτωση θα αποσταθεροποιηθεί το ευρώ.
Οπότε με βλαστήμιες σε διάφορες γλώσσες παράγοντες Ευρωπαϊκής και της Νομισματικής Ενωσης προσπαθούν να ανακαλύψουν τρόπους ώστε η Ελλάδα να συνεχίζει να δανείζεται με κάπως λιγότερο επαχθείς όρους. Η Κεντρική Ευρωπαϊκή Τράπεζα δεν έχει το δικαίωμα να δανείζει και άρα αναζητούνται άλλες διαδικασίες, πουόμως δεν είναι εύκολες και κάποιοι γνώστες των πραγμάτων σκέπτονται προσφυγή στον εσωτερικό δανεισμό μέσω εντόκων γραμματίων του δημοσίου βραχυπρόθεσμης διάρκειας. Η μέθοδος έχει δοκιμαστεί και στο παρελθόν, αλλά έχει και αυτή τις δυσκολίες της...
Αν όμως βρεθεί κάποιος τρόπος για να μην καταρρεύσουμε και να μην αναγκαστούμε να πάμε στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, οι όροι που θα τεθούν δεν θα διαφέρουν και πάρα πολύ από εκείνους που θα έθετε το ΔΝΤ. Δηλαδή λιτότητα και των γονέων, που θα σημαίνει ότι θα αλλάξουν αναγκαστικά πάρα πολλά από τα θεωρητικά δεδομένα του προϋπολογισμού. Με λίγα λόγια, η κυβέρνηση πήρε ψήφο εμπιστοσύνης παρουσιάζοντας στη Βουλή ένα ...κουρελόχαρτο που το ονόμασε προϋπολογισμό για να παιχθεί ένα θέατρο ημιπαραλόγου. Ετσι και αλλιώς όμως δεν ζούμε μέσα στον παραλογισμό σε αυτή τη χώρα;
Αγγελος Στάγκος