Φυσικά, άλλο που δε θέλουν τα μήντια για να συμβάλουν στον «χαβαλέ» που δημιουργείται και από κοντά και το ΠΑΣΟΚ, που δείχνει να βιάζεται να αναλάβει την διαχείριση της καμένης γης. Γιατί «καμένη γη» θα παραλάβει και το γνωρίζουν τα στελέχη του, άλλο αν προσποιούνται ότι έχουν άγνοια κινδύνου. Από την άλλη πλευρά, είναι στο DNA των κομμάτων, ειδικά των κομμάτων εξουσίας -γιατί στην Ελλάδα τα άλλα, της Αριστεράς, βολεύονται με την ανέξοδη κριτική επί παντός επιστητού και στη βάση του λαϊκισμού- να επιθυμούν να αναλάβουν την διακυβέρνηση της χώρας.
Ενώ λοιπόν ζούμε μέσα στον τρόμο που δημιουργεί η διεθνής κρίση, αλλά και η καθυστερημένη ανακάλυψη του πόσο ευάλωτη είναι η δική μας οικονομία, τα στελέχη της κυβέρνησης παίζουν ένα «διπλό παιχνίδι» εκλογολογίας και εξορκισμού της. Κάποια από αυτά, όπως ο κ. Παυλόπουλος που είναι και καθ΄ ύλην αρμόδιος, κάνει ό,τι μπορεί για να συντηρήσει την εκλογολογία και κάποια άλλα, όπως ο κ. Χατζηδάκης, δηλώνουν με έμφαση ότι η εκλογολογία βλάπτει σοβαρά την οικονομία. Και εμείς οι πολίτες διαλέγουμε και παίρνουμε, υποτίθεται, αλλά στην πραγματικότητα ενισχύεται το κλίμα της αβεβαιότητας, που έτσι και αλλιώς κυριαρχεί. Ακόμη και σε επίπεδο παραπολιτικής, τα κυβερνητικά στελέχη φροντίζουν με τις δηλώσεις τους και τα λεγόμενα «μαχαιρώματα» φροντίζουν να συντηρούν την εκλογολογία και τηναβεβαιότητα.
Πάρτε παράδειγμα την ξαφνική ενασχόληση με την ψήφο των αποδήμων που έρχεται «καπάκι» στην πρόταση του κ. Παυλόπουλου να συναινέσει το ΠΑΣΟΚ για να εφαρμοστεί από τις επόμενες (και όχι από τις μεθεπόμενες) εκλογές ο δικός του εκλογικός νόμος. Αναμφίβολα εντάσσεται στο κλίμα της εκλογολογίας, αλλά πέρα από αυτό, εγώ ως πολίτης κάνω και διάφορες σκέψεις. Δεν γνωρίζω ποιους εννοεί ως απόδημους έλληνες το σχετικό νομοσχέδιοπου λέει ότι θα φέρει στη Βουλή ο υπουργός Εσωτερικών και Προεδρίας, αλλά υπάρχει ένα θέμααν αποφασίζουν για την κυβέρνηση του τόπου άτομα ελληνικής καταγωγής, πρώτης ή δεύτερης, ίσως και τρίτης γενιάς, που ζουν, εργάζονται και είναι μόνιμοι κάτοικοι άλλων χωρών. Ακόμη περισσότερο, είναι σωστό να έχουν εκλογικά δικαιώματα στην Ελλάδα πολίτες άλλων χωρών, μόνο και μόνο επειδή είναι ελληνικής καταγωγής; Θα εξισούνται από πλευράς δικαιωμάτων οι ελληνικής καταγωγής πολίτες χωρών της Ευρωπαϊκής ΄Ενωσης με εκείνους της Αυστραλίας και των ΗΠΑ;
Θέλω να ελπίζω ότι το νομοσχέδιο θα ξεκαθαρίζει τα πράγματα με κάποια λογική, αλλά επειδή στην Ελλάδα υπάρχειέλλειψη από δαύτη, είμαι αμφίθυμος ανπρέπει αποφασίζει για τη δική μου τύχη ένας άνθρωπος που έχει αναζητήσει τη δική του τύχη αλλού, ζει και πορεύεται εκεί που επέλεξε και τις περισσότερες φορές είναι και πολίτης άλλης χώρας. Αναγνωρίζω ότι παλαιότερα η Ελλάδα έκανε μεγάλα βήματα με τη βοήθεια του ελληνισμού της διασποράς, που την ενίσχυε οικονομικά, πολιτισμικά και με καινούργιες ιδέες, αλλά δεν είναι κάπως διαφορετικά τα πράγματα αυτή την εποχή; Από την άλλη πλευρά, είναι η όχι «η μεγάλη μας πατρίδα» η Ευρωπαϊκή Ενωση και όσοι ομογενείς είναι πολίτες χωρών - μελών της, πρέπει να έχουν δικαιώματα σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της; Βεβαίως, εδώ δεν συζητάμε για το δικαίωμα ψήφου τωνδιπλωματικών υπαλλήλων, όσων βρίσκονται σε αποστολήκαι όσων πήγαν προσωρινά να εργαστούν στο εξωτερικό. Το πώς θα ξεχωρίσουν αυτοί από τους άλλους, ας το βρει η υπηρεσία και ας το διευκρινίζει με σαφήνεια ο νόμος.
Σε κάθε περίπτωση, είναι σαφές ότι ο κ. Παυλόπουλος επιμένει να συντηρεί με διάφορα τερτίπια την εκλογολογία και η συζήτηση τώρα ενός τέτοιου θέματος αποτελεί ένα τερτίπι. Αλλά έστω και έτσι, το δικαίωμα ψήφου στους ομογενείς σηκώνει μεγάλη και σοβαρή συζήτηση. Το ίδιο ισχύει για τους ετεροδημότες στις δημοτικές εκλογές (πρέπει αλήθεια να αποφασίζει ένας μόνιμος κάτοικος των Αθηνών για τον δήμαρχο Θεσσαλονίκης, μόνο και μόνο επειδή επιμένει να διατηρεί εκεί τα εκλογικά του δικαιώματα;), ακόμη και για τους συνταξιούχους συνδικαλιστικών σωματείων (τρανό παράδειγμα το συνδικαλιστικό όργανο των δημοσιογράφων, η ΕΣΗΕΑ, όπου οι συνταξιούχοι έχουν ίση ψήφο με τους εν ενεργεία και αποφασίζουν αν