΄Αλλωστε, το θέμα δεν είναι μόνο τι βγαίνει εκείνη τη στιγμή με τη μορφή είδησης από τέτοιες συζητήσεις, αλλάκυρίως πόσο σοβαρά και από ποιες θέσεις αντιμετωπίζουν οι αρχηγοί και τα κόμματα το αντικείμενο που τους απασχολεί. Με αυτή την έννοια ήταν μία καλή κοινοβουλευτική συζήτηση, με θέσεις και αντιπαραθέσεις, κρυφά και φανερά μηνύματα. Και αν θέλετε κάποιο συγκεκριμένο συμπέρασμα, ο κ. Καραμανλής δεν σκέπτεται τις εκλογές τώρα, εκτός και αν προκύψουν.
Ο πρωθυπουργός είπε στη δευτερολογία του « εκείνο που μας απασχολεί, ειδικά αυτή την ώρα, δεν είναι οι εκλογές.Εχουμε άλλο σχεδιασμό. Προτεραιότητά μας είναι η μάχη με τα πραγματικά προβλήματα του τόπου». Αποτεινόμενος όμως στον κ. Παπανδρέου πρόσθεσε «ζητάτε εκλογές αλλά δεν τις θέλετε. Το ίδιο κάνατε μετά το 2004. Τα αποτελέσματα τα ξέρετε. Προσέχετε όταν τις ζητάτε». Δεν είναι τελείως ξεκάθαρα όλα αυτά και εσείς βγάλτε τα συμπεράσματά σας...
Κατά τα άλλα, η βασική (η πρώτη) ομιλία του πρωθυπουργού είχε σαν στόχο να παρουσιάσει την πραγματική εικόνα του διεθνούς περιβάλλοντος, της ελληνικής οικονομίας και των δυνατοτήτων της, καθώς και των κύριων αξόνων των προσπαθειών με τις οποίες η κυβέρνηση προσπαθεί να αντιμετωπίσει την οικονομική κρίση. Το ύφος και ο τόνος του κ. Καραμανλή ήταν μετρημένος, καθώς παρουσίαζε την σοβαρότητα και τα στοιχεία της κρίσης, ενώ για άλλη μία φορά ζήτησε την συναίνεση των κομμάτων της αντιπολίτευσης, αλλά και των εισοδηματικών τάξεων.
Φυσικά, επιμελώς δεν αναφέρθηκε στις μέχρι τώρα αστοχίες, ούτε και στα «κόλπα» που έκανε τα τελευταία χρόνια η κυβέρνησή του και για τα οποία έχει ευθύνη. Με λίγα λόγια απευθύνθηκε, για να τους πάρει με το μέρος του, στους ανθρώπους με μετριοπάθεια, γνώσεις και νου που παρακολουθούν τα πράγματα και ανησυχούν. Ταυτόχρονα παρέμεινε πιστός στη γραμμή του διλλήματος «υπευθυνότητα ή ανευθυνότητα», δηλαδή «Καραμανλής ή χάος» που πλασάρει τελευταία, υπό το βάρος των αρνητικών δημοσκοπήσεων.
Από την πλευρά του, ο κ. Γ. Παπανδρέου, εμφανώς βελτιωμένος σε ό,τι αφορά στο ηγετικό στυλ και ύφος, ακολούθησε την καταγγελτική γραμμή, κάτι που θα έκανε ο κάθε αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Επεσήμανε τις χαμηλές επιδόσεις και τις αστοχίες των κυβερνήσεων Καραμανλή τα τελευταία πέντε χρόνια και τα στοιχεία που παρέθεσε δεν απέχουν της πραγματικότητας. Βεβαίως, όπως αναμενόταν, απέρριψε κάθε σκέψη συναίνεσης και επανέλαβε την γνωστή πρόταση περί εκλογών μέχρι ή και μαζί με τις ευρωεκλογές, αλλά ταυτόχρονη δέσμευση ότι ούτε η Ν.Δ. , ούτε το ΠΑΣΟΚ θα προκαλέσουν νέες εκλογές με αφορμή την εκλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας, το 2010.
Ωστόσο, πρέπει να επισημανθεί ότι η ομιλία του προέδρου του ΠΑΣΟΚ ήταν αδύνατη στη δημιουργία προοπτικών για την αντιμετώπιση της κρίσης και των αδιεξόδων , αν και όταν το κόμμα του έλθει στην εξουσία. Κατέθεσε μεν το πρόγραμμα του ΠΑΣΟΚ, αλλά εμείς οι θεατές-ακροατές δεν πήραμε γεύση Από τις ομιλίες των άλλων πολιτικών αρχηγών ξεχωρίζουν η παραδοχή του κ. Αλαβάνου ότι το ευρώ μας έχει σώσει από την κατάρρευση, τα έμμεσα ανοίγματα που έκανε προς το ΠΑΣΟΚ για κάποιας μορφής συνεργασίας, αλλά και τα γενικά μέτρα που πρότεινε, για το γεγονόςότι ξέφευγαν κάπως από το πλαίσιο του λαϊκισμού που μας έχει συνηθίσει.
Η κα Παπαρρήγα κινήθηκε ακριβώς μέσα στο πλαίσιο που περιμέναμε και δεν μας είπε τίποτα το αξιοσημείωτο, ενώ ο κ. Καρατζαφέρης , αφού υπογράμμισε ότι τρεις οικογένειες (Καραμανλή, Παπανδρέου, Μητσοτάκη) παρέθεσε με διασκεδαστικό, είναι η αλήθεια τρόπο, μία σειρά πρακτικών μέτρων για να αντιμετωπιστεί κατά τη γνώμη του- το πρόβλημα της οικονομίας. Πάντως,ο αρχηγός του ΛΑ.Ο.Σ, που τάχθηκε κατά της διενέργειας εκλογών, είτε γιατί κάνει πλάκα, είτε γιατί του βγαίνει, δίνει τελευταία στις ομιλίες του την εντύπωση ότι θέλει να «προστατεύσει» τον πρωθυπουργό για να μην κάνει λάθη
Συμπερασματικά, η συζήτηση που έγινε στη Βολή για την οικονομία δεν ήταν κακή, αλλά δεν λύνει και τα προβλήματα. Δεν επρόκειτο να λύσει προβλήματα, αλλά τουλάχιστον έδωσε μία ιδέα για το πώς βλέπουν τα πράγματα η κυβέρνηση και τα κόμματα της α