Η Ελλάδα όμως είναι το κάτι άλλο, το κομματικό κριτήριο σε όλα τα πόστα κυριαρχεί, πολύ περισσότερο τα τελευταία χρόνια που ξαναγυρίσαμε στον κομματισμό του κράτους στην εποχή των πρασινοφρουρών (όχι ότι πριν από το ΠΑΣΟΚ δεν ήταν απολύτως δεξιό το κράτος, αλλά ας μην πάμε τόσο μακριά...), οπότε θεωρείται απαραίτητο, που δεν είναι, οι «κρίσεις» στην Ε.Λ.Α.Σ να απασχολούν όλους μας. Ετσι πιστεύουν τα μήντια που μας πληροφορούν, αλλά δεν είναι καθόλου βέβαιο ότι ο μέσος πολίτης έχει το παραμικρό ενδιαφέρον να μάθει αν ο κ. Κλουζό,ο κ. Μεγκρέ,ή ο κ. Πουαρό είναι από σήμερα επικεφαλής της ηρωϊκής αστυνομίας μας.
Εκείνο όμως που ενδιαφέρει απόλυτα τον έλληνα πολίτη είναι οι επιδόσεις της αστυνομίας και το αίσθημα ασφαλείας που του παρέχει και αυτά είναι πλέον σε πάρα πολύ χαμηλό επίπεδο. Ο γράφων υποστήριζε για πολύ καιρό ότι οι μεγάλες ελληνικές πόλεις ήταν πολύ ασφαλέστερες από πολλές άλλες του εξωτερικού, αλλά ομολογώ ότι τώρα δεν μπορώ να υποστηρίξω κάτι τέτοιο. Τα γεγονότα δεν το επιτρέπουν και μία τέτοια άποψη θα ήταν εκτός πραγματικότητας και σε μετωπική σύγκρουση με το κοινό αίσθημα. Σήμερα, ο πολίτης στην Αθήνα, στη Θεσσαλονίκη, στην Πάτρα, δεν νοιώθει αμέριμνος στην καθημερινότητά του σε ό,τι αφορά την ασφάλειά του.
Από τη μία πλευρά έχουμε το κοινό έγκλημα που θεριεύει και η οικονομική κρίση δημιουργεί σίγουρα καταστάσεις υπόθαλψης, χώρια που η ΕΛ.ΑΣ έχει τραγικά ποσοστά στην αντιμετώπιση και εξιχνίαση, σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία της. Από την άλλη πλευρά όμως υπάρχει μία άλλη διάσταση εγκληματικότητας που ανεβαίνει αλματωδώς και περιβάλλεται από το σελοφάν της πολιτικής επαναστατικότητας. Τα περιστατικά είναι καθημερινά, οι εμπρησμοί, οι μολότοφ, οι χειροβομβίδες, οι επιθέσεις και τα ξυλοκοπήματα, ακόμη και οι πυροβολισμοί δίνουν και παίρνουν. Οσο για τη σοβαρότητά τους, ας μη συζητάμε. Μόλις προχθές έκαψαν τον σταθμό της Κηφισιάς και κάποιοι άλλοι έκοψαν τις γραμμές του τρένου, λες και η χώρα βρίσκεται υπό ξένη κατοχή και απλώνεται η αντίσταση από άκρου εις άκρον.
Δεν χρειάζεται να υποκύψει κανείς στον πειρασμό και να σχολιάσει τα σαμποτάζ και τις επιθέσεις. Εκείνο όμως που απαιτεί επισήμανση είναι ότι τέτοια κατάσταση δεν επικρατεί σε καμία άλλη χώρα της Ευρώπης και της Δύσης στην οποία υποτίθεται ότι ανήκουμε. Αποστολή και χρέος της Ελληνικής Αστυνομίας είναι η πρόληψη και η καταστολή του φαινομένου, γιατί είναι φανερό ότι τα πράγματα έχουν ξεφύγει από κάθε έλεγχο και θα χειροτερεύουν. Εχουμε όλα τα άλλα, δεν χρειάζεται να γίνουμε και Κολομβία και να μη βγάζουμε άκρη που είναι το κοινό έγκλημα και που η πολιτική παρανομία...
Αν αληθεύει η πληροφορία ότι απόσπασμα της αστυνομίας συνέλαβε τον ύψους 2,13μ. μπασκετμπολίστα των Τρικάλων Τσιγκάνοβιτς ως Παλαιοκώστα (1,68μ το ύψος του), τότε μιλάμε για κατάσταση Λουί ντε Φινές στην ΕΛ.ΑΣ. Και αν η κατάσταση αυτή δεν αλλάξει δεν υπάρχει και κανένα νόημα να ασχολούμαστε ποιοι είναι επικεφαλής της.
Αγγελος Στάγκος
[email protected]