Μιας οικονομίας που βυθίζεται συνεχώς και δεν πρόκειται να συνέλθει καθόλου εύκολα, όχι τόσο εξαιτίας της διεθνούς κρίσης, αλλά κυρίως γιατί το μοντέλο διαβίωσης και ανάπτυξης στην Ελλάδα μας... τελείωσε. Το κράτος είναι στα πρόθυρα της κατάρρευσης, αν δεν έχει ήδη καταρρεύσει ουσιαστικά, και δεν μπορεί να συνεχίσει να συντηρεί μία εντελώς κρατικοδίαιτη οικονομία. Είναι σαφές παράλληλα ότι η χώρα κινείται με τη μαύρη οικονομία και κανείς ή σχεδόν κανείς, από τους αυτοαπασχολούμενους δεν πληρώνει φόρους, ΦΠΑ, ακόμη και ασφαλιστικές εισφορές. Το τρομακτικό πλέγμα των συντεχνιών και των μικροσυμφερόντων εξακολουθεί να παλεύει για τη διατήρηση της κατάστασής του, αλλά ταυτόχρονα οι ακάλυπτες επιταγές αυξάνονται και πληθύνονται, καθώς η χώρα έχει μπει στην ύφεση και ας λέει ό,τι θέλει η κυβέρνηση.
 
Όλα αυτά και ακόμη περισσότερα, όλα μαύρα και άραχνα, διαμορφώνουν την εικόνα της οικονομίας αυτή τη στιγμή και όλοι γνωρίζουν, ή τουλάχιστον όλοι πρέπει να γνωρίζουν, ότι για να βγούμε από αυτό το τέλμα θα πρέπει να αναστενάξει το σύμπαν για πολύ, πάρα πολύ καιρό. Και είτε το θέλουμε , είτε όχι, είτε είναι δίκιο, είτε άδικο, θα αναστενάξουν αναγκαστικά πλούσιοι και φτωχοί, αφού στη χώρα μας τα πάντα κινούνται μέσω του κράτους και ενός απίστευτου πλέγματος μικροσυμφερόντων και συντεχνιών. Όχι ότι δεν υπάρχουν πάμπλουτοι, αλλά αυτοί είναι λίγοι και τους ξέρουμε. Οι πολλοί όμως είναι όλοι εκείνοι που κινούνται με άνεση και με πόρους που δεν είναι φανεροί, μάλλον είναι τελείως άδηλοι. Μία ματιά γύρω μας πείθει.

Αυτή είναι λοιπόν η πραγματική κατάσταση και από τη μία πλευρά έχουμε την κυβέρνηση να μην τολμά να πάρει τα μέτρα που είναι απαραίτητα για να μην εισπράξει το κομματικό-πολιτικό κόστος (χώρια βέβαια από τις τρομακτικές ευθύνες της για το σημερινό φοβερό χάλι), αλλά από την άλλη πλευρά βλέπουμε ένα ΠΑΣΟΚ να επιχειρεί να ψαρέψει σε θολά νερά. Κάνει αντιπολίτευση προσπαθώντας να είναι αρεστό και να δίνει την εντύπωση ότι έτσι και φτάσει στην εξουσία τα προβλήματα θα εξατμισθούν και όλα θα είναι όμορφα και ωραία. Καταγγέλλει συνεχώς την κυβέρνηση και καλά κάνει γιατί πραγματικά φταίει για όσα γίνονται και δεν γίνονται, αλλά το ίδιο (το ΠΑΣΟΚ δηλαδή) τοποθετείται με αοριστίες και αρκετά συχνά και με αστοχίες, όπως αυτή πρόσφατα που γκρίνιαξε γιατί η κυβέρνηση έβαλε «χαράτσι» στους «σκαφάτους» και στα αυτοκίνητα άνω των 2000 κυβικών. Αν είναι δυνατόν...

Ετσι όμως το ΠΑΣΟΚ δεν μπορεί να πείσει εκείνη την ομάδα των σοβαρών ψηφοφόρων που βρίσκονται περίπου στο κέντρο και ψυχανεμίζονται τι πραγματικά συμβαίνει και τι χρειάζεται η οικονομία. Ακόμη περισσότερο δεν μπορεί να τους πείσει γιατί δεν έχει παρουσιαστεί η ομάδα που υποτίθεται θα έχει ήδη σηκωμένα τα μανίκια για να ασχοληθεί με την οικονομία από την πρώτη στιγμή, όταν μάλιστα είναι γενικά παραδεκτό ότι τα στελέχη του ΠΑΣΟΚ είναι πολύ καλύτερα από της Νέας Δημοκρατίας. Αυτοί όμως οι ψηφοφόροι χρειάζονται στο Κόμμα της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης γιατί εν πολλοίς είναι οι ίδιοι που του έδωσαν την εξουσία από το 1996 ως το 2004 και γιατί επίσης στην ομάδα αυτή ανήκουν τα στελέχη που είναι ικανά και άξια να στελεχώσουν την δημόσια διοίκηση για να μην επαναληφθεί η ντροπή με τους κουμπάρους και τους κομματικούς που ζούμε τα τελευταία πέντε χρόνια.

Τέλος, υπάρχουν και μέτρα που έστω και δειλά παλεύει να τα πάρει η κυβέρνηση και είναι σωστά. Ας μην εκτίθεται το ΠΑΣΟΚ κτυπώντας τα ή ζητώντας να αποσυρθούν, γιατί θα τα βρει μπροστά του. Όπως μπροστά του θα βρει και την αναμφισβήτητη ανάγκη του περιορισμού των δαπανών στη δημόσια διοίκηση.

Αγγελος Στάγκος
[email protected]