Τέτοια τερτίπια χρησιμοποιούνται στην πολιτική και στη συγκεκριμένη περίπτωση η υπόθεση αυτή την βοηθάει αφενός για να δείξει μία επιτυχία στον τομέα της δημόσιας ασφάλειας που απασχολεί τους πολίτες και ευνοεί τον ΛΑ.Ο.Σ. και αφετέρου για να ξεφύγει από άλλες πιέσεις της καθημερινότητας και κυρίως αυτές που έχουν σχέση με την οικονομία. Στο ίδιο σχέδιο εντάσσεται και η χθεσινή συνέντευξη τύπου του κ. Αβραμόπουλου για τους κινδύνους που μας επιφυλάσσει η πανδημία της γρίπης των χοίρων τώρα και το Φθινόπωρο.

Ωστόσο, από τις τηλεφωνικές των υπόπτων ως μελών της συμμορίας προκύπτει εμφαντικά , για άλλη μία φορά, ότι στην Ελλαδάρα μας όλη η κοινωνία είναι πλέον ένας αχταρμάς, ένας πολτός. Δεν υπάρχει κανένας διαχωρισμός ρόλων, τάξεων, επαγγελματικών λειτουργιών, αξιωμάτων, νομοταγών και παρανόμων, νύχτας ή μέρας. Σε κάποια επίπεδα, όλοι γνωρίζονται με όλους και θα μπορούσε να πει κανείς ότι αποτελούν μία μεγάλη παρέας. Κατά μία έννοια, θα μπορούσε να υποστηριχθεί επίσης ότι στην Ελλάδα το όραμα της αταξικής κοινωνίας έχει γίνει πραγματικότητα, αλλά και κατά μία άλλη έννοια, βρισκόμαστε μέσα στα όρια της πλήρους αναρχίας.

Πρόκειται για μία «αυλή των θαυμάτων» όπου κακοποιοί συγχρωτίζονται με εργολάβους και επιχειρηματίες, διευθυντές φυλακών τηλεφωνιούνται με τις «τζιτζίκες» των παρανόμων και ταυτόχρονα και με άνεση τηλεφωνιούνται με συζύγους πολιτικών, δήμαρχοι και ειδικοί γραμματείς έχουν σχέσεις με περίεργους και ύποπτους, ενώ κάποιοι άλλοι κάνουν αδιευκρίνιστες κουμπαριές, και όλοι μαζί αυτοί βρίσκονται στα πέριξ της εξουσίας. Είναι δε βέβαιο ότι αν ο φοβερός Τρομπούκης διαθέτει «γιωτ» -κοτζάμ εργολάβος, αποκλείεται να μην έχει-, θα έχουν περάσει κατά καιρούς από το σκαφάκι του ονόματα και ονόματα... Και για να μην θεωρηθεί ότι κάνουμε διακρίσεις, μέρος του πολτού αυτού είναι και οι δημοσιογράφοι. Όχι αναγκαστικά στα κυκλώματα των παρανόμων και της νύχτα, αλλά με τους επιχειρηματίες και τους πολιτικούς στο πλαίσιο της κοσμικής ζωής και του τηλεοπτικού στερεώματος.

Στο συνοθύλευμα που περιγράφουμε, καταλυτικός είναι συχνότατα ο ρόλος των συζύγων και άλλων στενών συγγενών. Στην ανδροκρατούμενη κοινωνία μας υπάρχουν πάμπολλα παραδείγματα υπουργών που φτάνουν στο σημείο να έχουν γραφείο και για τις συζύγους τους στο υπουργείο, η να τις ονομάζουν «γραμματείς» -συχνά το ίδιο συμβαίνει και με κόρες- ,ενώ σε πολλές άλλες περιπτώσεις καθοδηγούνται κυριολεκτικά από εκείνες. Όταν γυναίκα κατέχει δημόσιο αξίωμα, τότε ψάξτε στις επιχειρηματικές δραστηριότητες του συζύγου και πολύ συχνά θα βρείτε την συνάφεια. Για να μην αναφέρουμε φυσικά και την περίφημη «σύγκρουση συμφερόντων» (''conflict of interest'' το λένε οι αγγλοσάξονες) που στην κοινωνία μας είναι ανύπαρκτο ως έννοια, ακόμη και στην άσκηση του δημοσιογραφικού επαγγέλματος.

Αλλά είπαμε, εδώ είναι Ελλάδα...

Αγγελος Στάγκος
[email protected]