Για να μιλήσουμε όμως σοβαρά, η πυρκαγιά που έκαψε την Αττική για άλλη μία φορά, ισοδυναμεί με θεομηνία. Θα μπορούσε όμως να υποστηρίξει κάποιος ότι κάποτε θα συνέβαινε το κακό. Αύγουστος, ξηρασία, ζέστη, άνεμοι, πευκοδάση, ανευθυνότητα πολιτών και αρχών,  χωματερές, οικοπεδοφαγία, άναρχη δόμηση, ανομία, παρανομία, ανοργανωσιά, πανικός, βλακεία, έλλειψη καθαριότητας, έλλειψη συντονισμού, αδιάφορες δημοτικές αρχές, κακή κεντρική διοίκηση, ελάχιστη αντιπυρική υποδομή δημιουργούν ένα κυριολεκτικά εκρηκτικό μίγμα, μία βόμβα που περιμένει να σκάσει. Και φυσικά τέτοια εποχή σκάει με τη μορφή πυρκαγιών.

Τώρα όλοι τρέχουν να βρουν τι έφταιξε και καήκαμε. Εκτός βέβαια από την κυβέρνηση που είναι σίγουρη ότι φταίει μόνο και αποκλειστικά ο κακός μας ο καιρός και ότι όλα τα υπόλοιπα, δηλαδή η ίδια και οι υπηρεσίες της δούλεψαν ρολόϊ. Τουλάχιστον έτσι εμφανίστηκε να υποστηρίζει ο φοβερός κ. Αντώναρος, στο βαθμό που έχει σημασία το τι λέει…Στην πραγματικότητα ένα έχει σημασία και εκεί παίζεται  το στοίχημα από τη στιγμή που ξεσπάει πυρκαγιά εξαιτίας κάποιων ή όλων των συστατικών του εκρηκτικού μίγματος που περιγράψαμε παραπάνω: να ελεγχθεί άμεσα η φωτιά, γιατί έτσι και φυσάει τα αποτελέσματα είναι αυτά που ζήσαμε και ζούμε κάθε τόσο.

Αν λοιπόν υπάρχει πολιτική ευθύνη για την καταστροφή που έπληξε την Αττική αυτή βρίσκεται στην καθυστέρηση, αν υπήρξε καθυστέρηση, της αντίδρασης των αρμόδιων πολιτικών και υπηρεσιακών παραγόντων. Αν δεν αντέδρασαν άμεσα, ή έστω έγκαιρα, στο Γραμματικό από όπου φαίνεται ότι άρχισε το κακό, τότε η ευθύνη της κυβέρνησης είναι πολύ μεγάλη. Από εκεί και πέρα υπάρχει φυσικά και η ευθύνη του συντονισμού των δυνάμεων για την αντιμετώπιση της πυρκαγιάς, αλλάαυτή βαραίνει κυρίως την Πυροσβεστική και τις άλλες υπηρεσίες, αν και όταν οι άνεμοι είναι τόσο δυνατοί όπως τις τελευταίες ημέρες, πολύ λίγα πράγματα μπορούν να κάνουν.

Αν αυτές οι σκέψεις είναι ορθές, τότε το κράτος και η κυβέρνησή του πρέπει να επικεντρωθεί σε δύοσημεία για την αντιμετώπιση των πυρκαγιών στο μέλλον, αφού όλα δείχνουν ότι δεν μπορεί να απαλλαγεί από το εκρηκτικό μίγμα που περιγράψαμε προηγουμένως. Το πρώτο είναι να δημιουργήσει μία υποδομή με σοβαρές αντιπυρικές ζώνες και κρουνούς σε πολλά σημεία. Το δεύτερο είναι να δημιουργηθούν μονάδες άμεσης επέμβασης στο πλαίσιο της Πυροσβεστικής Υπηρεσίας για να αντιδρά σε ελάχιστο χρόνο, όπως ακριβώς αντιδρά η Πολεμική Αεροπορία όταν παραβιάζεται ο εναέριος χώρος μας. Σε δεύτερο στάδιο ή και ταυτόχρονα, να εκπαιδευτούν οι αρμόδιες δημοτικές υπηρεσίες σε δασικές περιοχές και να περάσουν από ειδικά σεμινάρια οι νομάρχες και οι δήμαρχοι, όπου θα τεθούν και προ των ευθυνών τους.

Αγγελος Στάγκος
[email protected]