Οπως είπαμε, συγκεκριμένη απάντηση δεν μπορεί να δώσει κανείς ούτε στην Αθήνα, ούτε στις Βρυξέλλες. Δεν υπάρχει μηχανισμός αποβολής μίας προβληματικής χώρας από τη ζώνη του ευρώ, το Σύμφωνο Σταθερότητας φτάνει μέχρις ενός σημείου για να πιέσει τη συγκεκριμένη χώρα να πάρει μέτρα περιορισμού του ελλείμματός της και σίγουρα κανείς δεν θέλει να στείλει μία χώρα του ευρώ στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, γιατί κάτι τέτοιο δεν θα ήταν υγιεινό για το κοινό νόμισμα. Οπως βέβαια από την άλλη πλευρά θεωρείται ότι το υπονομεύει η εξαιρετικά κακή κατάσταση της οικονομίας μίας χώρας, έστω και μικρής, όπως η Ελλάδα.

Με αυτή την έννοια λοιπόν είναι φανερό ότι οι αρμόδιοι παράγοντες της Ευρωπαϊκής ΄Ενωσης θέλουν να αποφύγει η Ελλάδα το μοιραίο και πιέζουν με κάθε τρόπο την κυβέρνησή της να πάρει μέτρα που θα οδηγήσουν στη μείωση του ελλείμματος σε πρώτη φάση και σε μείωση του χρέους πολύ αργότερα. Βλέπουμε λοιπόν ότι υπάρχει συγχορδία πιέσεων από Χ. Αλμούνια, Ζ.Κ. Γιούνκερ και Ζ,Κ. Τρισέ και στους τρεις προστέθηκε και ο Γ. Προβόπουλος, γιατί δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι η Τράπεζα της Ελλάδας είναι ουσιαστικά υποκατάστημα της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας. Παράλληλα θα σφίγγει όλο και περισσότερο η μέγγενη των ελέγχων, καθώς θα γίνονται αυστηρότεροι, όπως έχει ήδη αποφασισθεί.

Είναι φανερό ότι για να αυξηθεί η πίεση χρησιμοποιείται τόσο ο διεθνής Τύπος όσο και διάφοροι ειδικοί αναλυτές και είναι γεγονός ότι οι τελευταίοι μαζί με τους δημοσιογράφους, αλλά και όλοι μαζί δείχνουν ιδιαίτερο ζήλο στην εκτέλεση της αποστολής τους. Βλέπετε, τους έχουμε θυμώσει όλους με την αναξιοπιστία των στατιστικών στοιχείων και την έλλειψη οποιασδήποτε βούλησης για διαρθρωτικές αλλαγές, περιστολή δαπανών και πάταξη της φοροδιαφυγής. Γι' αυτό το λόγο οι πιέσεις θα συνεχισθούν και θα εντείνονται. Να δείτε που σε λίγο θα μπουν και άλλοι κοινοτικοί παράγοντες (από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή και την ΕΚΤ) στο χορό, προκειμένου να πεισθεί η κυβέρνηση να πάρει τα επώδυνα μέτρα που απαιτεί η κατάσταση.

Από την άλλη πλευρά, η αύξηση των πιέσεων, που μπορεί να φτάσει μέχρι και στη επιβολή προστίμων, δημιουργεί και μία αντικειμενική αντίφαση. Η εικόνα της χώρας χειροτερεύει, τα πρόστιμα θα της αφαιρούν και κοινοτικούς πόρους και όλο αυτό έχει σαν αποτέλεσμα να αντιδρούν οι αγορές, με αύξηση του spread για τα ελληνικά κρατικά ομόλογα σε σχέση με τα γερμανικά. Που σημαίνει ότι θα δανειζόμαστε όλο και πιο ακριβά, αφού οι αγορές χάνουν την εμπιστοσύνη τους και το έλλειμμα θα ανεβαίνει, μια και η εξυπηρέτησή του θα κοστίζει περισσότερο. Φαύλος κύκλος λοιπόν και η μόνη λύση είναι η λήψη μέτρων το γρηγορότερο δυνατόν.

Αγγελος Στάγκος
[email protected]