Ο νέος αρχηγός της Νέας Δημοκρατίας έχει τώρα μία νέα ευκαιρία για να αποδείξει την πολιτική αξιοσύνη του. Στην πρώτη ευκαιρία, πριν από 16-17 χρόνια δεν τα πήγε καλά για πολλούς και διάφορους λόγους, αλλά έστω και με τόσο μεγάλη καθυστέρηση, η παλιά σύγκρουσή του με τον Κ. Μητσοτάκη συνέβαλε σήμερα στη μεγάλη του νίκη και επαναφορά στο επίκεντρο της πολιτικής ζωής της χώρας. Αυτή τη φορά μάλιστα έχει το μεγάλο πλεονέκτημα ότι αναδείχθηκε αρχηγός μέσα από μία διαδικασία στην οποία πήραν μέρος πάνω από 780.000 ψηφοφόροι. Αριθμός εκπληκτικός και φυσικά αναπάντεχος, που προσδίδει ιδιαίτερη ισχύ στο νέο ηγέτη του κόμματος.

Το παράδοξο, που έχει βέβαια τη σημασία του, είναι ότι ο Αντώνης Σαμαράς είναι τώρα αναγκασμένος να πορευτεί με βουλευτές και στελέχη τα οποία σε πολύ μεγάλο ποσοστό, ίσως και 80%, στήριξαν την Ντόρα Μπακογιάννη. Κάποιοι από αυτούς ήταν δεμένοι με την Ντόρα Μπακογιάννη από παλιά, αλλά οι περισσότεροι βουλευτές ειδικά πήγαν μαζί της γιατί θεώρησαν βέβαιη την επικράτησή της, πράγμα που σημαίνει ότι ήταν βαθιά νυχτωμένοι και ταυτόχρονα απομακρυσμένοι από τον κόσμο που τους ψήφιζε και υποτίθεται ότι είναι εκπρόσωποί του. Ιδιαίτερα εκείνοι της Β΄ Περιφέρειας Αθήνας, ανάμεσα στους οποίους περιλαμβάνονται και πρώην υπουργοί.

Αυτό είναι ένα ζήτημα, όσο και αν πάντες δίνουν τώρα όρκους πίστης και ενότητας. Οχι γιατί όλοι αυτοί, μερικοί από αυτούς θα επιχειρήσουν να υπονομεύσουν τον Αντώνη Σαμαρά. Δεν θα το κάνουν γιατί το Μητσοτακέϊκο μάλλον έσβησε σαν πόλος, αλλά κυρίως γιατί οι περισσότεροι δεν μπορούν να δέσουν ούτε τα βρακιά τους, η δε πολιτική τους αντίληψη είναι εξαιρετικά περιορισμένη και δεν ξεπερνάει τις πελατειακές σχέσεις. Επομένως είναι και άχρηστοι στον νέο αρχηγό και το ίδιο συμβαίνει και με τα περισσότερα από τα κομματικά στελέχη της Νέας Δημοκρατίας. Πρόκειται για ανθρώπους με ανύπαρκτες γνώσεις που η πολιτική τους αντίληψη ανήκει στην εποχή των σπηλαίων και ο υπογράφων το λέει αυτό μετά λόγου γνώσεως!

Το πιθανότερο είναι ότι ο Αντώνης Σαμαράς θα επιχειρήσει να ανανεώσει τα στελέχη του κόμματος, χωρίς να είναι σίγουρο ότι οι καινούργιοι που θα φέρει θα είναι αναγκαστικά καλύτεροι από τους προηγούμενους. Με τους βουλευτές όμως δεν μπορεί να κάνει τίποτα και είναι υποχρεωμένος να περιμένει ως τις εκλογές για να προωθήσει καινούργιους ανθρώπους στη Βουλή. Εξίσου σημαντικό όμως αυτή την ώρα είναι να αποφασίσει προς τα πού θα πάει ο ίδιος και το κόμμα του. Δεσμεύεται, ας πούμε, ή όχι από την προεκλογική γραμμή της Νέας Δημοκρατίας που υποσχόταν σκληρή λιτότητα για δύο χρόνια; Αν δεν δεσμεύεται θα ασκήσει λαϊκίστικη αντιπολίτευση ή όχι στους δύσκολους καιρούς που ζούμε; Και επιπλέον, θα ανεβάσει τους εθνοπατριωτικούς τόνους για να στριμώξει τον Γ. Καρατζαφέρη και να φέρει κοντά του τους μακεδονομάχους που ψήφισαν Π. Ψωμιάδη, ή θα προσαρμοστεί στο διεθνές περιβάλλον και τις δυνατότητες της χώρας;

Τις απαντήσεις σε αυτά τα ερωτήματα και σε πολλά άλλα θα τις έχουμε μάλλον σύντομα και φυσικά στην πορεία θα διαπιστώσουμε αν στο πρόσωπο του Αντώνη Σαμαρά η χώρα βρήκε έναν ηγέτη με ωριμότητα, γνώσεις, ικανότητες και συναίσθηση ευθύνης.

Αγγελος Στάγκος
[email protected]