Το πώς και το γιατί ξαφνικά αποκτήσαμε τόσους πολλούς και οργανωμένους «αντιεξουσιαστές», «αναρχικούς» και «χούλιγκανς» - και αυτοί ανήκουν στους επίδοξους κατεδαφιστές της κοινωνίας -,  που μάλιστα είναι φανερό ότι οι χώροι τους αποτελούν συγκοινωνούντα δοχεία και συνεργάζονται, είναι ένα σύνθετο ερώτημα που απαιτεί και σύνθετες απαντήσεις. Και οπωσδήποτε η θεραπεία του κακού δεν μπορεί να περιοριστεί αποκλειστικά και μόνο στην καταστολή. Χρειάζονται και άλλες ενέργειες, γιατί τα αίτια είναι πολιτικά, κοινωνικά και οικονομικά. Εξάλλου, οι βασικοί υπεύθυνοι είναι το πολιτικό σύστημα, το εκπαιδευτικό σύστημα και η ελληνική κοινωνία.

Ωστόσο, το άμεσο ζητούμενο είναι πως η χώρα και οι πόλεις της θα προστατευθούν από τους βανδάλους και το πρώτο μέτρο είναι η κατάργηση του πανεπιστημιακού ασύλου. Η ελεύθερη διακίνηση των ιδεών δεν απειλείται κατά κανένα τρόπο σήμερα και η μοναδική χρησιμότητα της διατήρησης του ασύλου είναι η μετατροπή των ΑΕΙ σε άντρα παρανόμων που απεργάζονται την καταστροφή κάθε πνευματικής και υλικοτεχνικής υποδομής, στην οποία περιλαμβάνονται και οι περιουσίες των πολιτών. Οι πρυτανικές αρχές έχουν αποδείξει επανειλημμένα ότι δεν μπορούν να προστατεύουν τους πανεπιστημιακούς χώρους, ούτε διαθέτουν το σθένος να αντιταχθούν στους τραμπούκους. Στο κάτω-κάτω της γραφής, με την κατάργηση του ασύλου θα απαλλαγούν και οι πρυτάνεις από την τρομοκρατία εκείνων που τους απειλούν όταν σκέφτονται να κλείσουν τα πανεπιστήμια ή να καλέσουν την αστυνομία.

Υπάρχουν πολιτικές δυνάμεις που επιμένουν στη διατήρηση του ασύλου. Σε αυτές πρώτο ρόλο παίζει ο ΣΥ.ΡΙ.ΖΑ. και οι απίστευτες συνιστώσες του, για λόγους που έχουν να κάνουν με ιδεοληψίες και ψυχολογία, αλλά και με μία νοοτροπία αντιπαράθεσης προς την συντεταγμένη πολιτεία. Θέλουν να αγνοούν ότι το πανεπιστημιακό άσυλο προσφέρει καταφύγιο σε παράνομους που δεν έχουν καμία σχέση με την γνώση και την μεταφορά της, που το χρησιμοποιούν για να εξοπλίζονται. Είναι γνωστό ότι σχεδόν σε όλα τα πανεπιστήμια της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης πλέον υπάρχουν χώροι που έχουν «απαλλοτριωθεί» και βρίσκονται μόνιμα υπό κατάληψη από εξωπανεπιστημιακούς. Είναι πλέον καιρός το πολιτικό σύστημα και η ελληνική κοινωνία να απελευθερωθούν από τις αγκυλώσεις που επιβάλλουν τα κόμματα της Αριστεράς, που άλλωστε εκπροσωπούν μόλις το 12-13% του συνόλου.

Η κατάργηση του πανεπιστημιακού ασύλου είναι ένα πρώτο και απαραίτητο βήμα για την αντιμετώπιση του «αντιεξουσιαστικού» χουλιγκανισμού και η κυβέρνηση πρέπει να προχωρήσει. Είναι βέβαιο ότι η Νέα Δημοκρατία θα συναινέσει. Αλλά δεν πρέπει να σταματήσει εκεί. Πρέπει να βρει και τα αίτια και να διορθώσει καταστάσεις που οδηγούν τόσους ανθρώπους στην άσκηση βίας.

Αγγελος Στάγκος
[email protected]