Όσο για τη συμφωνία στήριξης των οικονομιών της Ευρωζώνης που αντιμετωπίζουν δυσκολίες, στην οποία κατέληξαν η Άνγκελα Μέρκελ και ο Νικολά Σαρκοζί, με αλληλοσυμβιβασμό υποτίθεται, αυτή θα υπάρχει ως δίχτυ ασφαλείας αν γκρεμοτσακιστούμε, αλλά η επικοινωνιακή σημασία της είναι μεγαλύτερη, καθώς με την επίτευξή της στάλθηκε το μήνυμα (έστω και αδύναμο) ότι ο γαλλογερμανικός άξονας συνεχίζει να υφίσταται (με τα προβλήματά του) και η επίδειξη αλληλεγγύης (κουτσουρεμένης) στο πλαίσιο της Ευρωζώνης εξακολουθεί να υπάρχει. Όχι όμως δίχως σκληρούς όρους και ποινές.
Για να τα πάρουμε όμως τα πράγματα με τη σειρά, οι χθεσινές εξελίξεις στις Βρυξέλλες ήταν η κορύφωση του παιχνιδιού που έπαιξε τις τελευταίες εβδομάδες η Καγκελάριος της Γερμανίας για λόγους εσωτερικούς κατ’ αρχήν, αλλά και για να στείλει ταυτόχρονα το μήνυμα ότι όποια χώρα της Ευρωζώνης παραβιάζει κατ’ εξακολούθηση το Σύμφωνο Σταθερότητας θα την παίρνει και θα την σηκώνει μπαίνοντας κάτω υπό την εποπτεία του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου. Πιθανότατα να προβλέπεται και η έξωσή της από την Ευρωζώνη, όπως εδώ και καιρό προωθούν ως άποψη οι Γερμανοί, μόνο που θα απαιτηθεί χρόνος για να δημιουργηθούν οι διαδικασίες για κάτι τέτοιο.
Ασχέτως του πως θα το παρουσιάσει εδώ η κυβέρνησή μας, ο ρόλος της ήταν από μηδαμινός ως ανύπαρκτος στις τελικές αποφάσεις, το παιχνίδι παίχτηκε σε ανώτερα ευρωπαϊκά επίπεδα και αφορούσε αφενός το ευρώ και αφετέρου την αίσθηση που είχε δώσει τελευταία η Γερμανία ότι αντιμετωπίζει «εθνικά» και με εσωστρέφεια την Ευρωπαϊκή Ένωση και την Ευρωζώνη, προκαλώντας ερωτηματικά, φόβους και αντιπάθεια στους άλλους εταίρους. Μέχρι και οι Γιούνκερ και Μπαρόζο έδειχναν εκνευρισμένοι και αποσβολωμένοι για την μέχρι χθες το πρωί στάση της…Με αυτή την έννοια κινήθηκε η Μέρκελ.
Είναι δεδομένο ότι ο Τρισέ δεν ήθελε εμπλοκή του ΔΝΤ στη στήριξη των χωρών που οι οικονομίες τους καταρρέουν, όπως η δική μας. Το είπε εξάλλου σε μία συνέντευξη που έδωσε χθες, αλλά αποκλείεται να πήρε την σωτήρια απόφαση για τα ομόλογα, χωρίς τη συναίνεση του Βερολίνου, δηλαδή της Μέρκελ. Η συναίνεση δόθηκε μέσω του υπουργού Οικονομικών Σόϊμπλε, του μέλους του Δ.Σ. της ΕΚΤ, Βέμπερ και του Προέδρου της Ντόϊτσε Μπανκ, του Άκερμαν, καθώς οι γερμανικές τράπεζες, αλλά και οι γαλλικές έχουν ένα πολύ μεγάλο μέρος του χρέους μας. Με αυτό τον τρόπο η Μέρκελ παρέμεινε πιστή στο λόγο της ότι δεν πρόκειται να εκταμιεύσει ούτε ένα ευρώ από τον γερμανικό προϋπολογισμό, όπως επανειλημμένα έχει τονίσει στο εσωτερικό της Γερμανίας, εν όψει εκλογών μάλιστα, έβγαλε από τον κίνδυνο που τις απειλούσε τις γερμανικές τράπεζες (αν κηρύτταμε αδυναμία πληρωμών) , ενώ ταυτόχρονα επέτρεψε σε εμάς τους «κακορίζικους Έλληνες» να αποφύγουμε αυτή τη στιγμή την κατάρρευση.
Τώρα, οι τράπεζες, οι ελληνικές και οι ξένες, μεταξύ των οποίων και η Ντόϊτσε Μπανκ που έχει ήδη αρκετά, θα μπορούν να αγοράζουν ομόλογα του ελληνικού δημοσίου και μετά να τα δίνουν στην ΕΚΤ ως εγγύηση για να έχουν και αυτές με τη σειρά τους πρόσβαση σε σχετικά φτηνότερα δάνεια. Που σημαίνει ότι όταν θα βγούμε για δανεισμό σε μερικές μέρες ή εβδομάδες, θα βρεθούν δανειστές και λογικά θα πέσουν και τα spreads μετά τις χθεσινές εξελίξεις. Δεν πρέπει να μας ξεφύγει επίσης ότι οι ελληνικές τράπεζες ένοιωσαν και αυτές μεγάλη ανακούφιση, καθώς είχαν φτάσει στα πρόθυρα νευρικής κρίσης, πρώτον, γιατί οι ίδιες έβρισκαν πολύ ακριβό χρήμα στην αγορά για να δανειστούν και δεύτερον, γιατί με την διάχυτη ανησυχία που υπήρχε, πολλοί Έλληνες καταθέτες σήκωναν τα χρήματά τους από αυτές.
Η Άνγκελα Μέρκελ όμως πέτυχε και τον άλλο της στόχο. Έφερε στην Ευρωζώνη και τον μπαμπούλα του ΔΝΤ για τους ανεύθυνους, όπως επιθυμούσε. Μπορεί στο πακέτο στήριξης που θα σχηματισθεί να προβλέπεται ότι θα ενεργοποιείται κατόπιν αίτησης της χώρας που βρίσκεται σε απόγνωση, δηλαδή σε «έσχατη ανάγκη» και μπορεί τα περισσότερα λεφτά να προέρχονται από δάνεια που θα δώσουν ευρωπαϊκές χώρες σε εθελοντική βάση, αλλά θα υπάρχει συμμετοχή του ΔΝΤ και οι όροι και η εποπτεία που θα ασκείται στην καταρρέουσα οικονομία θα είναι αυτοί που θα θέτει το ΔΝΤ. Δεν υπάρχει αμφιβολία γι αυτό. Τα υπόλοιπα, ότι δηλαδή το ΔΝΤ θα είναι σε δεύτερη μοίρα και στο προσκήνιο θα είναι η Ευρωπαϊκή Επιτροπή και η Ευρωζώνη που θα αποφασίζουν αν θα πρέπει να ενεργοποιηθεί το πακέτο στήριξης, ήταν μία παραχώρηση προς τον Σαρκοζί για να μη φανεί ότι τον «καπελώνει», στο πλαίσιο της συμβίωσης, αλλά και γιατί και αυτός αντιμετωπίζει προβλήματα στο εσωτερικό της Γαλλίας.
Ο Γ. Παπανδρέου και η κυβέρνηση πρέπει τώρα να σταματήσουν τα πέρα-δώθε, τα ταξίδια και τις συνεχείς και αντιφατικές δηλώσεις και να σκύψουν πάνω από τα προβλήματα, βελτιώνοντας παράλληλα και θεαματικά τις επιδόσεις τους. Πήραμε την ανάσα, αλλά ο έλεγχος θα είναι ασφυκτικός και εδώ, στο εσωτερικό της χώρας θα κερδηθεί ή θα χαθεί το παιχνίδι. Είναι υποχρεωμένοι να εφαρμόσουν απαρέγκλιτα και δίχως χαλάρωση ή παλινωδίες το Πρόγραμμα Σταθερότητας, προωθώντας ταυτόχρονα την ανάπτυξη γιατί άλλη ευκαιρία δεν θα υπάρξει και το ΔΝΤ περιμένει στη γωνία, ακόμη και με ευρωπαϊκό μανδύα. Τα μέχρι τώρα κυβερνητικά δείγματά δεν είναι καλά σε ό, τι αφορά τη μετουσίωση των αποφάσεων σε πράξη. Τελευταίο παράδειγμα η υπαναχώρηση στη φορολόγηση της εκκλησιαστικής περιουσία, τη στιγμή που οι υπόλοιποι βογκούν…