Δεν έχει νόημα να αναφερθούμε στα συγκεκριμένα περιστατικά διαφθοράς που βλέπουν σχεδόν καθημερινά το φως της δημοσιότητας και στα οποία εμπλέκονται από δεκάδες έως εκατοντάδες συμπολιτών μας. Αφήστε την φοροδιαφυγή και την φοροκλοπή, την δωροδοκία και την δωρολειψία, τις παρανομίες και τις αυθαιρεσίες παντός είδους και σκεφθείτε τις χιλιάδες εκείνων που εισέπρατταν τις συντάξεις πεθαμένων συγγενών, τις χιλιάδες των άλλων που παίρνουν συντάξεις για δήθεν αναπηρίες, τις απάτες με τα βαγόνια και τις αποθήκες στον ΟΣΕ, το καθεστώς ασυδοσίας που επικρατούσε στον ΟΛΠ, τις αποκαλύψεις για κυκλώματα παντός είδους που λυμαίνονται ταμεία, νοσοκομεία και διάφορους άλλους οργανισμούς και άλλα πολλά…
Βεβαίως, το πολιτικό προσωπικό της χώρας ευθύνεται γιατί διαχρονικά άφησε να κλιμακωθούν αυτά τα φαινόμενα που βουλιάζουν τη χώρα. Αλλά θα πρέπει να αναλογιστούμε, χωρίς αυτό να αποτελεί ελαφρυντικό, ότι από τη σύστασή της ως κράτος, ακόμη και στη διάρκεια της Επανάστασης, η Ελλάδα ήταν βουτηγμένη στη διαφθορά και το ρουσφέτι και δεν ξέφυγε ποτέ στην ιστορία της από αυτή την κατάσταση, ότι οι έλληνες βουλευτές και πολιτικοί συντήρησαν την φαυλοκρατία γιατί προέρχονται από τα ίδια σχολεία και μεγάλωσαν με τα ίδια ήθη και έθιμα με τους υπολοίπους, ότι τους ασκούσαν πάντα αφόρητη πίεση οι ψηφοφόροι-πελάτες και ότι η οικογένεια, το χωριό και οι φίλοι ήταν και είναι οι πυρήνες γύρω από τους οποίος κινείται η φαυλοκρατία, εφόσον δεν λειτουργούν οι θεσμοί. Όλα αυτά ήταν ανεκτά και κανείς δεν μιλούσε, όσο το χρήμα (το δανεικό, το ευρωπαϊκό, το μαύρο, το καταναλωτικό και τελευταίο, το παραγωγικό) έρρεε.
Για την εκδήλωση των φαινομένων που ζούμε και που θα χειροτερεύσουν αν δεν μπει φραγμός φταίνε και συγκεκριμένες πολιτικές συμπεριφορές του συστήματος. Δεν είναι δυνατόν ένα κόμμα, το ΚΚΕ, να διαλαλεί ότι δεν αναγνωρίζει το Σύνταγμα, ότι τα θέματα θα λύνονται έξω από τη Βουλή, δηλαδή στους δρόμους και ότι βρισκόμαστε σε πόλεμο (ταξικό ή εμφύλιο άραγε;). δεν είναι δυνατόν ο αρχηγός του κατ΄ εξοχήν αστικού κόμματος της Ν.Δ. να μη ψηφίζει τα μέτρα που στόχο έχουν την διάσωση της χώρας από την χρεοκοπία και τη διατήρηση της αστικής δημοκρατίας. Δεν είναι δυνατόν ο ΣΥ.ΡΙ.ΖΑ. να φωνάζει συνεχώς να αποσυρθούν τα μέτρα χωρίς να προτείνει τίποτα. Και δεν είναι δυνατόν ο πρωθυπουργός και οι υπουργοί να δηλώνουν κάθε μέρα ότι τα μέτρα είναι άδικα και να λένε ότι δίκαιο έχουν οι απεργοί και οι διαδηλωτές (επομένως καλώς δεν έρχονται τα κρουαζιερόπλοια και οι τουρίστες στον Πειραιά, στην Αθήνα, στην Ελλάδα).
Στο ίδιο πολιτικό σύστημα επίσης ανήκουν οι συνδικαλιστές που προσπαθούν τώρα να το ξηλώσουν με επιδείξεις πλήρους ανευθυνότητας, αλλά και τα μήντια (και πάρα πολλοί δημοσιογράφοι) , που ανέξοδα λαϊκίζουν ασύστολα χωρίς να ψάχνουν για τα πραγματικά στοιχεία, βάλλουν κατά βούληση κατά των πολιτικών και την ίδια ώρα ψωμίζονται αγρίως από το κράτος.
Με λίγα λόγια, η κριτική κατά των πολιτικών και του συστήματος είναι υγιής και απαραίτητη. Αυτή την περίοδο όμως, υπάρχουν ισχυρότατες ενδείξεις ότι η συντεταγμένη κοινωνία μετατρέπεται σε ζούγκλα. Αν το καταφέρουμε και αυτό, οι συνέπειες θα είναι τρομακτικές.
Αγγελος Στάγκος