Εκ του αποτελέσματος πλέον, δικαιώνεται η επιμονή του Γ. Παπανδρέου να προχωρήσει στη σύσταση Εξεταστικής Επιτροπής για το σκάνδαλο Siemens. Δεν έμεινε στο ανούσιο επίπεδο απόδοσης πολιτικών ευθυνών, έβγαλε «λαβράκι» και ίσως βγάλει και άλλα. Αυτά τα θέλει η κοινή γνώμη, αλλά είναι αμφίβολο κατά πόσο βγαίνει ωφελημένο το σημερινό πολιτικό σύστημα. Άλλοι υποστηρίζουν ότι είναι σημαντικό το γεγονός ότι προχωρεί σε μία αυτοκάθαρση και άλλοι πιστεύουν ότι στο μυαλό του κόσμου ενισχύεται η άποψη περί βουτηγμένου στη διαφθορά πολιτικού προσωπικού, που πρέπει όλο μαζί να ριφθεί στην πυρά.
Σύμφωνα με όσα έχουν προηγηθεί στο πλαίσιο του ΠΑΣΟΚ, αλλά και από την στελέχωση της σημερινής κυβέρνησης από τον Γ. Παπανδρέου, οι προχθεσινές εξελίξεις ευνοούν την εμφανή πρόθεσή του «να τελειώνει» με το παλιό προσωπικό του κόμματός του. Άλλωστε, ο άμεσος περίγυρός του και ο πυρήνας των πολύ στενών συνεργατών του ελάχιστη σχέση έχουν στη συντριπτική πλειοψηφία τους με το ΠΑΣΟΚ και το δείχνουν. Τώρα, οι αποκαλύψεις σχετικά με τα έργα και τις ημέρες της Siemens και άλλων γερμανικών κυρίως εταιριών στην Ελλάδα κατά τη δεκαετία του ΄90 και της πρώτης δεκαετίας του 21ου αιώνα, θολώνουν την εικόνα των λεγόμενων «εκσυγχρονιστών» και απαλλάσσουν τον σημερινό πρωθυπουργό και την ομάδα-παρέα του από το άγχος της σύγκρισης, καθώς και από τις πιέσεις να χρησιμοποιήσει επιτυχημένα στελέχη από εκείνη την περίοδο.
Το επόμενο βήμα θα γίνει, αν όπως φέρεται να πιστεύει ο Αντώνης Σαμαράς, ο Γ. Παπανδρέου προχωρήσει σε βουλευτικές εκλογές ταυτόχρονα με τις δημοτικές τον προσεχή Νοέμβριο. Δεν είναι το κυρίαρχο σενάριο, όπως υποστηρίχθηκε χθες από τούτη εδώ τη στήλη, αλλά ο αρχηγός της Νέας Δημοκρατίας δηλώνει πεπεισμένος ότι αυτό είναι το σχέδιο του πρωθυπουργού. Στο πλαίσιο αυτού του σχεδίου εντάσσεται η σύσταση των εξεταστικών επιτροπών, ώστε να βγουν στην επιφάνεια οι αμαρτίες του παλιότερου πολιτικού προσωπικού και ταυτόχρονα να ενισχυθεί το κύρος του Γ. Παπανδρέου και από κοντά του Α. Σαμαρά. Για τον ίδιο λόγο ο τελευταίος θέλει να ξεκαθαρίσει το κόμμα του το συντομότερο δυνατόν από τους «μπακογιαννικούς» και από όσους επιβαρυνθούν με ευθύνες σκανδάλων στο μεταξύ, για να ξέρει τι έχει και με αυτό το προσωπικό να πορευθεί.
Η τελευταία επιλογή των υποψηφίων βουλευτών θα γίνει προεκλογικά γιατί αν οι εκλογές διεξαχθούν τον Νοέμβριο, θα γίνουν με λίστα αφού θα απέχουν λιγότερο από 18 μήνες από τις προηγούμενες. Άρα, οι αρχηγοί θα επιλέξουν αυτούς που θέλουν για την κοινοβουλευτική τους ομάδα. Παράλληλα θα πρέπει να επισημάνουμε επίσης ότι πολλοί από τους σημερινούς βουλευτές, κυρίως του κυβερνώντος κόμματος προσανατολίζονται στην υποβολή υποψηφιότητας στις δημοτικές και περιφερειακές εκλογές. Άλλωστε, ένας από τους στόχους του «Καλλικράτη» είναι να αλλάξει και το μοντέλο της εκτελεστικής εξουσίας με ό,τι αυτό συνεπάγεται. Να συγκεντρωθεί η εξουσία στο Μαξίμου, με ταυτόχρονη αποδυνάμωση των υπουργών, ενώ οι περιφερειάρχες θα παίζουν ρόλο κυβερνητών, αλά ΗΠΑ. Μόνο που 13 είναι πολλοί για το μέγεθος της χώρας και τις δυνατότητες καλής στελέχωσης των περιφερειών.
Ωστόσο, το ερώτημα και γι αυτό το σενάριο είναι αν η πορεία της οικονομίας και η βούληση της «τρόϊκα» επιτρέψουν μία εκλογική περιπέτεια σε τόσο μικρό διάστημα από τις προηγούμενες εκλογές και ενώ το δημοσιονομικό πρόβλημα θα συνεχίσει να είναι υπαρκτό. Αν ο . Παπανδρέου δηλαδή θεωρήσει ότι με τη διεξαγωγή των εκλογών θα παραμείνει αδιαφιλονίκητος κυρίαρχος της πολιτικής σκηνής, δεν είναι απίθανο η οικονομία να του χαλάσει την «σούπα». Γιατί μία ενδεχόμενη οικονομική κατάρρευση πιθανώς να φέρει και άλλους παίκτες στη σκηνή!