Το ορατό σε όσους προσπαθούν να διατηρούν επαφή με την πραγματικότητα είναι ότι ενώ η κυβέρνηση υπέγραψε μία συμφωνία στήριξης της οικονομίας μας με την Κομισιόν, την ΕΚΤ και το ΔΝΤ, διάφοροι υπουργοί προσπαθούν να ξεφύγουν από αυτήν, άλλοι δεν προσπαθούν καθόλου να προσαρμοστούν και πολλοί λειτουργούν σπάταλα και αλλοπρόσαλλα. Όπως ακριβώς όλα τα χρόνια που μας έφτασαν στη σημερινή κατάσταση. Αυτή είναι η πραγματικότητα και η διολίσθηση προς την καταστροφή συνεχίζεται. Αν ο πρωθυπουργός δεν την αντιλαμβάνεται, είτε γιατί τον κρατά απομονωμένο και απληροφόρητο το περιβάλλον του, είτε γιατί δεν μπορεί και δεν αντέχει ο ίδιος να αντικρύζει την αλήθεια, δυστυχώς δεν θα αποτύχει απλά, αλλά θα συμπαρασύρει και όλους μας στην άβυσσο. Και αυτό είναι που καίει.
Για να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους, αυτό που παρατηρούμε εμείς οι κοινοί θνητοί είναι έναν Λοβέρδο να εξελίσσεται σε Παυλόπουλο του ΠΑΣΟΚ και να κάνει πιρουέτες γύρω από το Ασφαλιστικό, με αποτέλεσμα αφενός να μην καταλαβαίνει κανείς, αλλά και να τον επαναφέρουν στην τάξη οι Βρυξέλλες. Βλέπουμε έναν Ρέππα να προσπαθεί στα μουλωχτά να περάσει νομοσχέδιο που δήθεν απελευθερώνει τις μεταφορές, αλλά στην ουσία τις κρατάει κλειστές και πάλι οι Βρυξέλλες να του το επιστρέφουν ως απαράδεκτο. Καταλαβαίνουμε ότι η Κατσέλη ανέκρουσε πρύμνα στην άρση του «καμποτάζ» και προσπαθεί να το διατηρήσει δια της πλαγίας οδού, υποχωρώντας μπροστά στις εκβιαστικές τακτικές του ΚΚΕ, που συνεχίζει απτόητο την δράση του κατά του τουρισμού (το κρουαζιερόπλοιο Ζενίτ έστειλε σήμα ότιδεν πρόκειται «να πιάσει» Πειραιά). Παρακολουθούμε έναν Πετσάλνικο να τα δίνει όλα αφενός για να προστατεύσει τα προνόμια των υπαλλήλων της Βουλής (των 16 μισθών, των 100 ωρών υπερωρίας τον μήνα και των επιπλέον οδοιπορικών) και αφετέρου για να διατηρηθεί ανέπαφος ο δήμος Μακεδνών της περιοχής του.
Μαζί με τα παραπάνω έχουμε την αίσθηση ότι το δίδυμο Ξενογιαννακοπούλου-Γεννηματά δεν κάνει ουσιαστικά τίποτα για την εξυγίανση της…Υγείας, η Μπατζελή είναι αόρατη, η Διαμαντοπούλου καρκινοβατεί μεταξύ διατήρησης του 10 και μείωσης της διδακτέας ύλης (ορθολογισμός χρειάζεται βασικά), η Μπιρμπίλη πελαγοδρομεί, η Κατσέλη καθυστερεί, ο Γερουλάνος παριστάνει τον πρίγκηπα και ασχολείται με τα επικοινωνιακά του πρωθυπουργού, ο Πάγκαλος έχει εμφανώς βαρύνει, ο Πεταλωτής μόνο για τη δουλειά που του ανέθεσαν δεν κάνει (μιλάει σαν ρομπότ) και όλοι μαζί κάνουν ελάχιστα η και τίποτα, πρώτον για να περιορίσουν τις δαπάνες του δημοσίου (πέραν της περικοπής επιδομάτων, μισθών και συντάξεων) και δεύτερον για να δημιουργήσουν αποτελεσματικούς μηχανισμούς. Με λίγα λόγια δεν πάμε πουθενά έτσι και με αυτούς τους ρυθμούς!
Μα, θα πει κάποιος, προσπαθούν, αλλά είναι νωρίς και άλλα τέτοια. Ναι, αλλά τα δείγματα γραφής δεν είναι θετικά, οι πρακτικές που εφαρμόζονται είναι ξεπερασμένες και έχουν αποτύχει, οι επιλογές των προσώπων είναι σε μεγάλο βαθμό λανθασμένες, το σύστημα περί τον πρωθυπουργό δεν επικοινωνεί με κανένα, αν και οι γνώσεις του είναι περιορισμένες σε πολλά πράγματα, η κατάσταση είναι πάρα πολύ άσχημη, η επιτήρηση πολύ αυστηρή (ίσως και ευτυχώς, πέρα από τα ερωτηματικά για τη φύση των μέτρων και το αποτέλεσμα που θα επιφέρουν) και ο χρόνος ελάχιστος. Αραγε, τα καταλαβαίνει όλα αυτά ο πρωθυπουργός; Να τιμωρηθούν τα λαμόγια, αλλά να κυβερνήσουμε και τη χώρα μέσα στην πρωτοφανή φουρτούνα!