Μας μένει ο ανασχηματισμός και δεν είναι καθόλου σίγουρο ότι ο Γ. Παπανδρέου δεν θα τον κάνει, παρά την κατηγορηματική διαβεβαίωση περί του αντιθέτου. Η ομάδα δεν τραβάει και θα έπρεπε από καιρό να αντικαταστήσει αρκετούς και μάλιστα αρκετούς της δικής του προσωπικής παρέας, αλλά δεν είναι του χαρακτήρα του να κάνει τις σωστές κινήσεις τον σωστό χρόνο. Εκείνο όμως που έχει ακόμη μεγαλύτερη σημασία είναι ότι μεταξύ υπουργών και βουλευτών έχει δημιουργηθεί μία δυναμική κατά του Γ. Παπακωνσταντίνου. Είναι πολλοί εκείνοι που θέλουν να φαγωθεί, δεν τον θεωρούν σάρκα από τη σάρκα του ΠΑΣΟΚ, αντιδρούν, τον σαμποτάρουν, τον κατηγορούν ως υπαίτιο για το Μνημόνιο και τα μέτρα του, χρησιμοποιούν δημοσιογράφους, συνήθως από αυτούς που έκαναν καριέρα ως Πασόκοι, για να δημιουργήσουν ένα κακό κλίμα για τον υπουργό Οικονομικών.
Άγνωστο αν τελικά ο Γ. Παπανδρέου θα θυσιάσει τελικά τον Γ. Παπακωνσταντίνου. Δεν πρόκειται για κανένα θαύμα της φύσης, είναι μάλλον «απολιτίκ» και σίγουρα ευθύνεται γιατί δεν έχει καταφέρει να περιορίσει την φοροδιαφυγή. Από την άλλη πλευρά όμως τράβηξε σχεδόν μόνος του το κουπί –με τους άλλους να τον βλέπουν και να τον κατηγορούν- έχει επικοινωνιακό χάρισμα απέναντι στους ευρωπαίους , καθώς διαθέτει κοσμοπολίτικο στυλ, είναι ο μοναδικός ίσως που γνωρίζει απέξω και ανακατωτά το Μνημόνιο και είναι φυσικά και ο συνομιλητής της Τρόϊκας που δείχνει να τον εμπιστεύεται. Αφήστε που αν τον φάει ο Γ. Παπανδρέου στον ανασχηματισμό θα είναι σα να παραδέχεται αποτυχία της οικονομικής πολιτικής. Μιας πολιτικής που έχει επιβληθεί εκ των πραγμάτων και καμία κυβέρνηση δεν μπορεί να απομακρυνθεί από αυτήν, εκτός και αν επιθυμεί να βουλιάξει τη χώρα.
Με λίγα λόγια, ο Γ. Παπακωνσταντίνου είναι ακόμη απαραίτητος, καθώς είναι και από τους ελάχιστους της κυβέρνησης και του ΠΑΣΟΚ που έχουν ενστερνισθεί την πολιτική που αναγκαστικά ασκεί. Έπεσε πολλές φορές έξω στις προβλέψεις του, αλλά αυτό μπορεί κανείς να το ξεπεράσει. Εκείνο που χρειάζεται απαραίτητα είναι έναν άξιο και αποφασισμένο υφυπουργό που θα αναλάβει τα έσοδα. Αν μάλιστα χωριστεί το υπουργείο και αναβιώσει το υπουργείο Οικονομικών που παλιά ασχολιόταν με τα έσοδα έδρευε στην Καραγιώργη Σερβίας, ακόμη καλύτερα. Κατά τα άλλα, ο Γ. Παπακωνσταντίνου πρέπει να μείνει για να κρατεί την επαφή με τους εταίρους, από τους οποίους και εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό η τύχη μας, όσο εμείς δεν κάνουμε αυτά που πρέπει. Στο κάτω-κάτω της γραφής, αν ο Γ. Παπακωνσταντίνου είναι βαρίδι για το ΠΑΣΟΚ, λίγο ενδιαφέρει. Ο στόχος δεν είναι να σωθεί το ΠΑΣΟΚ, αλλά η χώρα.
Άγγελος Στάγκος