Τα σημαντικά είναι η χθεσινή παρέμβαση Ντράγκι στην αγορά ομολόγων, οι δηλώσεις του Σόϊμπλε και γενικά η διαπίστωση ότι η Ευρωζώνη περνά στην αντεπίθεση και δείχνει αποφασισμένη να μην παραδοθεί στις ορέξεις των φοβερών «αγορών». Δεν γνωρίζουμε φυσικά ποια θα είναι η εξέλιξη και σίγουρα είμαστε ακόμη στην αρχή της αντιμετώπισης της κρίσης και της προσπάθειας να παραμείνει ακέραια η Ευρωζώνη, έστω και με επώδυνα μέτρα. Θα δείξει λοιπόν που θα πάει το πράγμα, αλλά οι πρώτες αντιδράσεις ήταν θετικές.
Οσον αφορά την Ελλάδα, δεν θα αισθανθεί άμεση ανακούφιση από την παρέμβαση του Ντράγκι, αλλά αν την προσθέσετε στις δηλώσεις των τελευταίων ημερών, συμπεριλαμβανομένης της χθεσινής ημέρας, των Μέρκελ, Ολάντ, Μόντι, Ραχόϊ, Φέκτερ, Σόϊμπλε και δεν ξέρω ποιου άλλου (εξαίρεση εκείνοι οι ολλανδοί που έχουν εκλογές), είναι φανερό ότι το κλίμα έχει αλλάξει.
Δείχνουν να μας θέλουν, είτε γιατί φοβούνται ότι το κόστος της εξόδου της Ελλάδας θα είναι μεγαλύτερο, είτε γιατί διαπιστώνουν ότι το πολιτικό κτύπημα στην ιδέα της Ενωμένης Ευρώπης θα είναι καίριο, είτε γιατί κρίνουν ότι με την κατάσταση στη Μέση Ανατολή, θα ήταν άσοφο να δημιουργηθεί μία νέα εστία αστάθειας στα Βαλκάνια.
Υπάρχει η αίσθηση επίσης ότι η Ευρωζώνη κάνει βήματα οικονομικής και πολιτικής ενοποίησης που δεν θα αργήσουν να φανούν. Αλλά και εμάς το όραμα της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης δεν ήταν που μας οδήγησε πρώτα στην ένταξη στην τότε ΕΟΚ και ύστερα στην ΟΝΕ; Αυτό δεν θέλαμε; Και τώρα που δείχνει να υλοποιείται θα φύγουμε; Τόσο ανόητοι είμαστε; Η αλήθεια είναι ότι δεν αποκλείεται να αποδειχθεί πως είμαστε τόσο ανόητοι!
Άγγελος Στάγκος