Από τις εμφανίσεις του διημέρου και κυρίως από την μαραθώνια συνέντευξή του την Κυριακή, έγινε σαφές ότι παραμένει αθεράπευτα προσηλωμένος στην προσπάθειά του να γίνει πρωθυπουργός μέσω της επικοινωνίας - υποσχόμενος τα πάντα στους πάντες και προσφέροντας ομπρέλλα προστασίας και εξαγνισμού σε δίκαιους και άδικους, ακόμη και στους αμαρτωλούς – και όχι μέσω της ουσίας.
Δεν αποκλείεται να τα καταφέρει ο Πρόεδρος του ΣΥ.ΡΙΖ.Α και να γίνει πρωθυπουργός, γιατί είναι όντως καλός στην επικοινωνία, τηρουμένων των αναλογιών. Άλλωστε τόσοι και τόσοι έχουν γίνει πρωθυπουργοί στην Ελλάδα, συνήθως γόνοι πατρικίων και αποδείχθηκαν άχρηστοι, γιατί όχι αυτός; Μόνο που εδώ που βρισκόμαστε και θα μείνουμε για αρκετό καιρό, θέλουμε κάτι παραπάνω...
Επί της ουσίας τώρα, ο Αλ. Τσίπρας αγνόησε κατά τη συνήθειά του εντελώς την πραγματικότητα που λέει ότι λεφτά δεν υπάρχουν και μίλησε, πρώτον, σαν να υπάρχουν, δεύτερον σαν να εξαρτάται απόκλειστικά από εμάς να τα ζητήσουμε και να μας τα δώσουν, μαζί με όλες τις διευκολύνσεις που χρειαζόμαστε και απαιτούμε και τρίτον, σαν η Ελλάδα προ κρίσης και τρόϊκας να ήταν η χώρα-μοντέλο, στην οποία πρέπει να ξαναγυρίσουμε.
Κατά τα άλλα υποσχέθηκε να επαναφέρει σε υψηλά επίπεδα μισθούς και συντάξεις, να επαναφέρει επιδόματα, να ενισχύσει αγρότες και μικρομεσαίους, να αναπτυξει τον τουρισμό και τη γεωργία με γνώμονα την οικολογία, να εξασφαλίσει την επάρκεια τροφίμων, φαρμάκων και καυσίμων, να αναβαθμίσει το κοινωνικό κράτος, να στηρίξει τον κατασκευαστικό τομέα, να μειώσει την ανεργία, να αυξήσει τη χρηματοδότηση της παιδείας και της υγείας, να τονώσει τις δημόσιες μεταφορές και την ακτοπλοϊα, να τα βρει με τους εφοπλιστές και ταυτόχρονα να μειώσει τα ελλείμματα. Και επίσης να πατάξει τη φοροδιαφυγή των μεγάλων, αλλά να είναι ελαστικός με τους μικρούς και να δώσει αξιοπρεπείς μισθούς πριν πατάξει τη διαφθορά στο δημόσιο.
Θα μπορούσε να ευχηθεί κανείς να έλθει στην εξουσία ο Τσίπρας και ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α και να τα κάνει όλα αυτά τα θαύματα, χωρις λεφτά. Για να αναφωνούν «μιράκολο, μιράκολο» κάθε φορά που πετυχαίνει ένα, όποιοι πιστεύουν στα θαύματα.
Άγγελος Στάγκος