Δεν ξέρουμε τι θα προκύψει τελικά στην Ιταλία και από την Ιταλία, αλλά προς το παρόν οι επενδύσεις απομακρύνονται λόγω της αστάθειας και τα σπρέντς πλησιάζουν τα ισπανικά. Αν οι ιταλοί ζητήσουν από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα να αγοράσει τα ομόλογά τους, το πιθανότερο είναι ότι ο Ντράγκι θα θέσει όρους να μην πειραχθούν οι μεταρρυθμίσεις που πέρασαν επί Μόντι. Αν πάλι χρειαστεί να ενταχθεί σε μηχανισμό στήριξης, οι γερμανοί αποκλείεται να έλεγαν «ναι» χωρίς όρους. Και αν πάλι γράψουν τους πάντες εκεί που δεν πιάνει μελάνι και πάνε να ξηλώσουν τις μεταρρυθμίσεις του Μόντι τώρα, ή μετά από νέες εκλογές, θα του περιλάβουν οι αγορές και θα τους αλλάξουν τον αδόξαστο. Και ας έχει εκλεγεί στο μεταξύ νέος Πάπας…
Αυτά λοιπόν ας τα έχουν υπ΄ όψιν τα παλικαράκια εδώ, εκτός και αν οι ιταλοί αποφασίσουν να τα τινάξουν όλα στον αέρα και να γυρίσουν στη λιρέτα. Έχουν όμως τέτοια κότσια; Κατά τα άλλα, τα σημάδια είναι κάπως ενθαρρυντικά για το πρώτο τρίμηνο του χρόνου στην Ευρωζώνη, η Ιρλανδία και η Πορτογαλία ζητούν μία χρονική χαλάρωση για τα δικά τους μνημόνια, αλλά προβλέπεται η μεν πρώτη να βγαίνει στις αγορές, ενώ η δεύτερη του χρόνου, η Λετονία θέλει να μπει στο ευρώ, για την Κύπρο έχει αποφασιστεί το θέμα της στήριξης με 17 δις να λυθεί τον Μάρτιο και αφού προηγουμένως επιθεωρηθεί για το ξέπλυμα, η Βουλγαρία πάει χάλια (χωρίς να είναι στο ευρώ) και στην Ελλάδα το αγκάθι με την Τρόϊκα είναι οι απολύσεις στο δημόσιο.
Άγγελος Στάγκος