Οι τράπεζες παραμένουν κλειστές, οι καταθέτες αγωνιούν, οι Ευρωπαίοι δεν δείχνουν διατεθειμένοι να υπαναχωρήσουν για να μη δημιουργηθεί προηγούμενο και για να μην πάει και σε άλλες χώρες, πιο σημαντικές, το "κακό" παράδειγμα της κυπριακής Βουλής, η πιθανότητα της πλήρους κατάρρευσης του κυπριακού χρηματοπιστωτικού τομέα ενισχύεται, οι Ρώσοι παίζουν σκληρό πόκερ (αν παίζουν) και πάντως με την προϋπόθεση ότι η Κύπρος θα παραμείνει στην Ευρωζώνη και η ηγεσία της Λευκωσίας δείχνει να τα έχει χαμένα προσπαθώντας να βρει από κάπου να πιαστεί. Και εδώ στην Ελλάδα έχουν βγει στα ραδιόφωνα και στα κανάλια οι "αδούλωτοι" και με υψηλούς τόνους δοξάζουν ανέξοδα το κυπριακό "όχι", χωρίς τουλάχιστον να έχουν την πρόνοια να δουν που θα καταλήξει τελικά. Και δίχως να τους ενδιαφέρει το γεγονός ότι κανείς στο πλαίσιο της Ευρωζώνης δεν λέει κιχ υπέρ της Κύπρου.
Με λίγα λόγια, η μικρή, ελάχιστη Κύπρος είναι αναλώσιμη, καθώς μάλιστα η Ευρωζώνη δεν έχει βάλει φράγκο ακόμη για να τη στηρίξει. Και ας λέει η Μέρκελ ότι "είναι υποχρέωσή μας να βρεθεί λύση", ενώ σε αυτή την κρίση φάνηκε ξεκάθαρα η απουσία του έμπειρου και λογικού κορυφαίου σήμερα ευρωπαϊστή Γιούνκερ φάνηκε ιδιαίτερα. Ο Ολλανδός που τον αντικατέστησε αποδείχθηκε λίγος στην πρώτη του δοκιμασία. Αν βρεθεί όμως λύση, δεν θα είναι πολύ διαφορετική από αυτή που θέλουν οι Ευρωπαίοι, δηλαδή κούρεμα των καταθέσεων, άνω των 100.000 ευρώ, όπως από την πρώτη στιγμή πρότειναν οι Γερμανοί. Εκτός και αν οι Κύπριοι αδελφοί θελήσουν να το τραβήξουν στα άκρα και εκτός Ευρωζώνης πιστεύοντας ότι έτσι θα συνεχίσουν να προσελκύουν ξένους καταθέτες, ειδικά Ρώσους. Πολύ χλωμό, ιδιαίτερα αν βγουν από το ευρώ και γι αυτό υπάρχουν ενδείξεις υποχώρησης της Λευκωσίας.
Η αλήθεια είναι ωστόσο, ότι το πλήγμα που θα υποστεί ο χρηματοπιστωτικός τομέας τους θα είναι θανάσιμο, είτε μείνουν, είτε φύγουν από την Ευρωζώνη. Και αλήθεια είναι επίσης ότι από τη στιγμή που οι Ευρωπαίοι, ιδιαίτερα οι Γερμανοί, άρχισαν να βάλλουν κατά του ρωσικού μαύρου χρήματος, ήταν σα να ήθελαν να κτυπήσουν την καρδιά της οικονομίας της Κύπρου. Πέρα από τις τεράστιες ευθύνες του Χριστόφια και τους πολύ κακούς χειρισμούς του Αναστασιάδη. Και σε κάθε περίπτωση, το Βερολίνο πρέπει να καταλάβει ότι οι μικρές χώρες της Ευρωζώνης χρειάζονται κάποιους τομείς στον καταμερισμό για να στηρίζονται. Φυσικά, καμμία σχέση όλα αυτά με την Ελλάδα, που ο μόνος τομέας της ήταν η κρατικοδίαιτη οικονομία με δανεικά.
Άγγελος Στάγκος